Nieuw Lied-boeck genaemt den Maegdekrans Gevlochten ter eere ende tot vermaeck

Soeten lof-sanck, van de wyngaerdt-ranck.

Op de wyse: Folie d' Espagne.

TErwijl de wijngaert-ranck begint te bloeyen
En al de vruchten op de velden staen,
Siet Bachus komt ons oock alhier besproeyen,
En wilt dat wy met wijn gelaeden gaen,
'T is den Godt vol soete gaeven,
Die des menschen hert' kan laeven,
En trecken uyt 't verdriet Daer Adam ons in liet
Sijn druyven, Doen schuyven,
Verjaegen, De plaegen,
Daer hy de aerd' begiet.

Komt vrienden wilt met my ter borst verheugen

Bachus die geeft ons hier seer goeden wijn,
'T is een geluck sijn druyven wel te meugen,
Wy konnen met'er tijdt wijngaerden zijn,
Grooten Godt uw' milden zegen,
Is een aengenaemen regen,
Maeckt ons van binnen nat,
Op dat den wortel vat,

[p. 118]

 

'T besproeyen, Doet groeyen,

 

Kan geven, Het leven,

 

Maeckt ons van drincken sat.

 

 

 

O hemels nat! Waer van de Goden drincken,

 

Gewenschten dauw die uyt den wijngaert spruyt

 

Gy doet met vreught hier onse keelen klincken,

 

En Bachus lof vermeeren met een fluyt,

 

Soeten wijn die ons doet blaesen,

 

Uyt de potten, kannen, glaesen,

 

Op tonnen, stoel en banck,

 

Doet dit ons leven lanck,

 

Doet singen, Doet springen,

 

Met sinnen, Beminnen,

 

Viva de wijngaerdt-ranck.

 

 

 

Sa drincke-broeders laet ons Bachus eeren,

 

Die sit op 't vat gekroont met wijngaerdt blaen,

 

Die 't niet en kan die zal het noch wel leeren,

 

Confraters suypt dat wy eens lof ontfaen,

 

Spoeyt u wilt wacker-schincken,

 

En uyt volle glaesen drincken,

 

Zijt gy sieck oft door-wondt,

 

Gy wordt'er door gesondt,

 

Het wijntjen, Cosijntjen,

 

Moet wesen, Gepresen,

 

Sa drinckt noch eens in 't rondt.