Nieuw Lied-boeck genaemt den Maegdekrans Gevlochten ter eere ende tot vermaeck
(1712)–Jacobus de Ruyter–
AuteursrechtvrijOp de wyse: Alsoo 't begint.
VRienden van het vrolijck leven,
Soo gy vrolijckheydt bemint,
Peyst op Venus noch haer kindt,
Liberteyt zal vreughden geven,
Ick soeck libertijn te blijven, Bis.
Met eenen trouwen Bachus-vriendt,
Die houdt van een volle pint,
'K en soeck geen vrouw te hooren kijven.
Heeft daer iemant sin om trouwen,
Seker 't is een goede saeck,
Ick voor my die neem vermaeck,
Om my sonder sorgh te houwen,
Sorgh die brengt den mensch in quelling, Bis.
Daerom vriendt siet wat gy doet,
Gy zijt eenen slechten bloedt,
Drinckt daer leyt noch bier op stellingh.
Ick moet alle eer bewijsen
Aen den Godt der dronckaerts siet,
Maer en vraeght den gierigaert niet,
Want hy mocht sijn geldt begrijsen,
| |
[pagina 95]
| |
Laet hem kas en kist vol schraeff'len, Bis.
Hy en draeght het doch niet med'
Leeft by wijn en bier in vred',
Laet ons om een pintjen raeff'len.
Moeyt u met geen viese-vaesen,
Die het hert beswaeren meer,
Bachus is een goeden heer,
Voor die pot en pint uyt-blaesen,
Ick min Bachus mijn verheugen, Bis.
Siet sijn groen bekransde sap,
En sijn rancken plucken rap,
Vrienden soo langh als wy 't meugen.
Wat baet hier het geldt en schijven
Van den vrecken gierigaert,
'T welck hy hier met sorgh bewaert,
Als hy sterft 't moet hier al blijven,
Ick houd' het voor groote sotten, Bis.
Die hier goudt oft silver spaert,
S' en zijn niet van mijnen aert,
Laet ons lustigh tuyte-potten.
Wilt dan t' saemen Bachus eeren,
En den tuyte-pot met een,
En van desen nacht niet scheen,
S' houdt de motten uyt ons kleeren,
Laet ons smooren, singen, raesen, Bis.
En drincken den koelen wijn,
Laet ons t' saemen vroeylijck zijn,
Weirdt tapt kannen, spoelt de glaesen.
Komt hier by gy jonge flincken,
Suypt en smoort wilt wacker schincken
Want het smooren tegen den dorst,
'T smaeckt by 't vyer in harden vorst.
|
|