Nieuw Lied-boeck genaemt den Maegdekrans Gevlochten ter eere ende tot vermaeck

Nieuw geestelijck ende gestichtigh liedeken op de kostelijckheydt van den tydt.

Op de wyse: Hoort al te saemen kleyn en groot.

ALs-men alles waerdeeren moet,
Naer sijnen prijs en waerde,
Van rijckdommen of machtigh goedt,
Dat hier is op der aerde,
Den kostelijcken Tijdt,
Die soo ras henen rijdt,
Die Godt ons heeft gegeven,
Op dat-men allegaer,
Hem souden nemen waer,
Om eeuwigh met Godt te leven.

Die hier het leven heeft ontfaen,

De menschen en de dieren,
Naer hunnen Tijdt zal zijn voldaen,
Door 's hemels wijs regieren,
Zal alles kleyn en groot,
Rotten in d' aerde bloodt,

[p. 77]

 

Al door des doodts-labeure,

 

Daerom maeckt u bereydt,

 

Terwijl gy hebt den Teydt,

 

Want gy en hebt dagh noch eure.

 

 

 

Den Tijdt is 't kostelijckst' van al,

 

Van 's weireldts ydel saecken,

 

Wy zijn gestelt in 't traenen-dal,

 

Om eens by Godt te g'raecken,

 

Wy zijn van hem gestelt,

 

Gelijck een bloem in 't veldt,

 

Zullen wy eens verdroogen,

 

Daerom soo doet veel deught,

 

Dat g' eens genieten meught,

 

Godts aenschijn vol van vermogen.

 

 

 

Peyst op den Tijdt eer hy vergaet,

 

Wilt uw' saligheydt wercken,

 

Want den Tijdt nimmer stil en staet,

 

Soo ieder kan bemercken,

 

Van dage schoon en blijd',

 

Morgen den Tijdt voor-by,

 

Vol van verdriet en lijden,

 

Sorght voor het hemel-rijck,

 

Gy menschen al gelijck,

 

Wilt gy eens met Godt verblijden.

 

 

 

Gelijcker-wijs den somer schoon,

 

Godt geeft een ander wesen,

 

Het staet al cierelijck ten toon,

 

Van bloem' en kruydt gepresen,

 

Het jeughdigh boom-gewas,

 

Het kooren en het gras,

 

Dat siet-men lieflijck groeyen,

 

Maer den winter ontbloodt,

 

De velden kleyn en groot,

 

Komt alles met sneeuw besproeyen.

 

 

 

Soo is het met de menschen oock,

 

Die eerst worden gebooren,

 

Den Tijdt vervlieght gelijck de roock,

 

Alsoo gy hier zult hooren,

[p. 78]

 

Want den mensch in sijn jeught,

 

Maeckt g'heel den al verheught,

 

Hy wordt van Godt geroepen,

 

En naer t'achentigh jaer,

 

Valt hy in d' aerde swaer,

 

Den schoonen Tijdt verloopen.

 

 

 

Waer zijn nu samsons krachten groot

 

Waer zijn sijn vrome leden?

 

Sy zijn al lange van de doodt,

 

Onder den voet getreden,

 

De doodt sneed d' hayren af,

 

Smeet hem t' seffens in 't graf,

 

Spotte met al sijn krachten,

 

Alsoo zal 't met ons gaen,

 

Sy zal ons oock verraen,

 

Wy moeten haer al verwachten.

 

 

 

Siet eens het onbezielt gediert',

 

Dat door de locht kan vliegen,

 

Kan den Tijdt die 't al regiert,

 

In snelheydt niet bedriegen,

 

Want den Tijdt die passeert,

 

Die noyt weer-om en keert,

 

De doodt komt ons op d' hielen,

 

Jonck, oudt, groot ende kleen,

 

Sy zal oock ieder een

 

Eens op sijn Tijdt ontzielen.

 

 

 

O JESUS! meester van den Tijdt,

 

Weest op ons niet verbolgen,

 

Om dat wy niet en doen profijt,

 

Met den Tijdt wel' te volgen,

 

Het werck dat wordt beklaeght,

 

Als ons conscienti' knaeght,

 

Als wy over-leggen gangen,

 

Den Tijdt by ons verquist,

 

Den rechten wegh gemist,

 

Moeten loon naer werck ontfangen.

 

 

 

Menschen neemt uwen tijdt wel waer

 

Gedenckt doch eens te sterven,

[p. 79]

 

Op dat gy 't niet beklaeght hier naer,

 

En 't hemel-rijck moet derven,

 

Wilt bidden al gelijck,

 

Jonck, fris, oudt, arm en rijck,

 

Dat Godt ons naer dit leven,

 

Magh geven een goed' loon,

 

Te saem' des hemels kroon,

 

Hier boven seer hoogh verheven.