Nieuw Lied-boeck genaemt den Maegdekrans Gevlochten ter eere ende tot vermaeck
(1712)–Jacobus de Ruyter–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Hoe ligh' ick hier in deês ellende
WIlt hier leeren Christene menschen,
Dit liedt het welck profijtigh is,
Voor die naer de saligheydt wenschen,
Godt is schepper van al gewis,
Hier staen de poincten alle seven,
Van 't Roomsch geloove recht beschreven.
Wy moeten eerst voor al gelooven,
Dat Godt den schepper eeuwigh leeft,
Die ons verlost heeft daer-en boven,
En ons sijn milden zegen geeft,
| |
[pagina 15]
| |
Eeuwigh, en eyndigh, d' alder-meesten,
Van vermogen en 's hemels geesten.
Gelooft dat Godt is den regierder
Van alles, 't minste niet en geschiedt
(Onsen voorsichtigen bestierder)
'T gon' sijn goedtheydt niet toe en liet,
'T beginsel, 't eynd' van alle goeden
Die 't al regeert en kan behoeden.
Gelooft dat Godt het goedt zal loonen
En 't quaedt zal straffen op sijn teydt,
En naermaels onse deught zal kroonen,
Ons oordeelt als de ziele scheydt,
En zal rechtveirdigh oordeel geven
Als de weirelt vergaet daer neven.
Men moet oock vastelijck gelooven,
Dat Godt den Heer dryvuldigh is,
Den Vader, Soon, en Geest van boven,
Dees dry Persoonen, 't is gewis,
Die zijn verscheyden soo wy lesen,
Nochtans maer eenen Godt in wesen.
Wy gelooven oock allegaere,
Dat Godts Soon van der eeuwigheydt,
Voor ons wierdt mensch als martelaere,
En stierf voor onse saligheydt
Aen 't Kruys, en heeft aen ons gegeven
Als hy verrees het eeuwigh leven.
Gelooft oock tot uw' saligheden,
De gratie Godts ons noodigh is,
En sonder Godt al de gebeden
Zijn doot, daer 's geen vergiffenis,
Wy konnen doen geen goede wercken,
Sonder dat God ons komt te stercken.
Gelooft de ziele noyt kan sterven,
'T lichaem naer korten tijdt in 't graf,
Moet liggen rotten en bederven,
En gantsch vergaen in roock en kaf,
Als de zielen uyt 't lichaem gangen,
Die zullen loon naer werck ontfangen.
|
|