Nieuw liedboek genaemt den vrolyken speelwagen
(ca. 1720)–Jacobus de Ruyter–
AuteursrechtvrijStemme: Philis mijn tweede ziel.
WAt is de Wereldt dogh,
Als valsheyt en bedrogh,
Vol haet en nijdt en vol Hooveerdigheyt,
En vol Onkuysheyt ende Gierigheyt,
'k Heb eens in de Schriftuer ghesocht,
En u een schoon Exempel me ghebrocht,
Voor menschen die meer nae de werelt gaen,
Als wel naer Godt die voor ons heeft voldaen.
't Gebeurd' in 't Fransche Lant,
Dat daer een Predikant,
Of wel een Pater was in sijn Sermoen,
Preekt de Vasten foo s' allomment doen,
Niet verre van de Stadt Parijs,
Gaf daer soo menigh schoon exempel wijs,
En als hy sijn Sermoon hadde ghedaen,
Soo sprack hem daer een Edel Dame aen.
Pater sprack sy precijs,
Gaet ghy nu naer Parijs,
Brenght my van daer een schoon Spieghel mee,
Want men hier gheenen vint in dese Stee,
| |
[pagina 135]
| |
Den Pater die belooft hier aen,
En is soo naer de Stadt Parijs ghegaen,
Nu gheleet een maent ofte wel twee daer naer,
Dat hy eens weer moeste gaen preken daer.
Hy gonck op 't Kerck hof daer,
Socht daer een spieghel klaer,
Onder de stinckende doodts beenen stont,
Waer onder dat hy daer een doodts hooft vont,
Die heeft hy in sijn kap ghedaen,
En is daer mee naer dese Dam ghegaen,
Om dat sy dien wel soude gaen sien aen,
En dencken oock eens naer 't graf te gaen.
Den Pater wilt verstaen,
Is naer 't Casteel ghegaen,
Alwaer dat sy hem willekomme hiet,
En sey hebt ghy my desen Spieghel niet,
Ia doet verschijnen sprack hy daer.
Uw' Camenieren en uw' groote schaer,
Op dat sy souden komen hun verblijen,
En oock met eenen desen Spieghel sien.
De Vrouw die quam daer sien,
Met al haer Edel lien,
Dan haelt hy uyt sijn kappen my ghelooft,
Daer sulck en leelijck schroomelijck doodts-hooft,
Dat elck verschrickte die het sagh,
Hy sey Spieghelt u daer aen nacht en dagh,
Dit is het hooft der alder-schoonste Vrouw,
Die met ooghen Parijs aenschouwen sou.
Sy was ghelijck als ghy,
Van aensicht schoon en bly,
Ende van wel ghemaeckte leven jent,
En nu soo leelijck dat m'haer niet en kent,
Een wormen aes vol stof en slijck,
Als ghy haer siet besiet dogh uws ghelijck,
Friseert en Spieghelt u nu hier aen straf,
Weet dat ghy oock eens moet in 't duyster graf.
Uw' ooghen vol van schijn,
| |
[pagina 136]
| |
Sal stanck en etter zijn,
En al u schoon en wit vlees dat ghy draeght,
Sal van de wormen worden af gheknaeght,
Peyst op de doodt dan van nu af,
Want al wat leeft moet eens in 't duyster graf,
Ghebruyckt den tijdt het sterven is geen spel,
Neemt dit in danck en spieghelt u doch wel.
Die woorden sneden grouw,
Door 't hert van dese vrouw,
De traenen liepen langhs haer wanghen siet,
En sy terstont al desen pracht af liet,
Dit s' oock den rechten spieghel klaer,
Voor ons, o boosen menschen, alle gaer,
Voor die soo naer de nieuwe mode gaen,
Komt oock alhier en spieghelt u daer aen.
Alsulcke spieghels klaer,
Vindt men op 't Kerck-hof maer,
Die hem wilt spieghelen geheel beslaeft,
Gaet staet wat hy als men een lijck begraeft,
En siet doch eens die doodt kist aen,
Peyst dat ghy moet den selven wegh in-gaen,
Want al die hier het leven heeft ontfaen,
De doodt moeten sy oock eens onderstaen.
Nu ick, en morghen ghy,
Hier van is niemant vry,
Zijt dogh ghedachtigh uwe lesten uer,
Eeuwigh in vreught, of eeuwigh in ghetreur,
Uwen tijdt gaet als roock voor by,
Al in duyster graf soo moeten wy,
Daerom, o mensch, verklaer de sonden snel,
Eer dat u nackend' is een droeve hel,
Oorlof 't zy ionck of oudt,
Elck een dit wel onthoudt,
Wie dat het is het zy arm of rijck,
Wilt dit exempel leeren al ghelijck,
Ghy Ouders dit wel gaede slaet,
En dit oock uwe linderen lesen laet,
| |
[pagina 137]
| |
Dit zijn geen fabels die ick stel in dit Liet,
Maer waerheyt soo ons de Schriftuer bediet.
Juffers wilt gh' u eens verblijden,
Spieghelt u in JESUSlijden.
|
|