Nieuw liedboek genaemt den vrolyken speelwagen
(ca. 1720)–Jacobus de Ruyter–
AuteursrechtvrijStemme: O Menschen die wenschen.
WAt plaghen // verdraghen,
Moet ick in mijn hert,
Voor mijn sonden // t'aller stonden,
Seer ghepijnight wert,
Voor 't Palleeren // Domineren,
Van mijn Lichaem snoot,
Moet ick strijden // En veel lijden,
Eylaes naer mijn doodt.
Mijn zinnen // Tot minnen,
Die steld' ick altijdt,
Naer Godts woorden // niet en hoorde,
'k En dee gheen profijt,
Welheden // Quade zeden,
Met mijn schoon Lichaem,
| |
[pagina 132]
| |
Daer veel wormen // 't nu bestormen,
T'is hun aenghenaem,
Mijn krollen, die rollen,
Het hair van mijn hooft,
Vol onwaerde, Heeft de aerde,
Nu al af gheslooft,
Mijn koleuren // En faveueren,
Schoon helderen glans,
Is vertrocken // die te locken,
Plachten de Ionghmans.
'k Beweenen // mijn beenen,
Die dansten als sot,
In balletten // blancketten.
Legghen nu verrot,
'k Placht te blincken // dat nu stincken,
Moet voor Godts aenschijn,
'k Moet nu lijden, Voor altijden,
Schroomelijcke pijn.
Wilt handen, en tanden,
Lipkens als korael,
Borstjens mede, schoon besneden,
En een lieve tael,
Die de wormen, nu bestormen,
T'is vergaen als mist,
Wilt s'aenschouwen mans en vrouwen,
Opent mijn doodt-kist.
Mijn leven besneden,
Schoonder als een Beelt,
Zijn met eenen, Rotte beenen,
Nu ter neer ghevelt,
Al mijn singhen, danssen springhen,
Is nu al ghedaen,
Wilt niet spotten, Die moet rotten,
En in slijck vergaen.
Mijn huysen // en kluysen,
Zijn een vuylen hoeck,
Schoon kleeren // ick palleeren,
| |
[pagina 133]
| |
My met eenen doeck,
Al mijn reucken in de keucken,
Zijn nu buyten stanck,
Mijn renten zijn tormenten,
Voor mijn leven lanck.
Mijn sterven doet derven,
Godts soet aenschijn,
Altijdt woelen en ghevoelen,
Grouwelijcke pijn,
Altijdt lijden noyt verblijden,
Voor mijn ijdelheyt,
Lieve menschen, Wilt doch wenschen,
Naer uw' Saligheyt.
Met listen // 'k verquiste,
Soo menighen tijdt,
Met palleeren domineeren,
'k Leefde seer verblijdt,
Gheen goe wercken, 'k gonck te Kercken
Om te zijn ghesien,
Om te toonen // mijn Persoone,
Aen de Edel Lien.
O werelt, Bepeirelt,
Had ick noyt ghelooft,
Al uw' perten vals van herten,
'k Waer niet berooft,
Van Godts wesen, en ghewesen,
Voor mijn ijdelheyt,
'k Moet nu sterven, en bederven,
In der Eeuwigheyt.
Ghy maghen, hoort klaghen,
Mijn ziel in den noot,
Sy moet sterven, Duysent werven
De eeuwighe doodt,
Wilt Godt loven, van hier boven
Die 't leven zijt,
Schudden beven, Want het leven
Duert hier korten tijdt.
| |
[pagina 134]
| |
Wilt leeren, u beheeren,
Van het s'werelts goet,
Ghelt en schrijven, 't Moet hier al blijven,
Ghelt en schrijven moet,
Leeft in vrede // deelt doch mede,
d'Arme Lien ghelijck,
Naer 't verdrieten, Sult ghenieten,
Het schoon Hemel-rijck.
Ionghe Dochters wilt hier wel op letten,
Dat ghy verquist den tijdt met op te setten,
Uw' hooft dat rotten moet in d'aert,
En daer door uw' Ziel beswaert.
Den tijdt die ghy onnut verslijt,
Sal dienen tot uw' Ziels verwijt,
|
|