Nieuw liedboek genaemt den vrolyken speelwagen

[p. 106]

Lof-sangh der neghen Sangh-Godinnen:

Op de wijse: Folie d'Espagne.

ALs Phebus met sijn gulden moet quam cieren
De wereldt en den Zodiac g'heel ront,
Als ick hem sagh met sijn Peerden swieren,
Soo wierd' ick door dien blinden Godt ghesont,
Ick gongh my met vreught vermeyden,
En rusten aen een groen heyde,
By Neptunes ghebiet,
Daer quam ick uyt 't verdriet,
Met verheughden, bis.
'k Verheughden, 'k Gongh rusten, met lusten
En 'k songh daer een nieuw Liedt.

2. Naer dien soo viel ick in het soet droomen,

Ick lagh verslonden daer in volle vreught,
My doght ick sagh een Lauwer crans met boomen
Ghebladert staen, alles was in sijn jeught,
Met veel vruchten schoon gheladen,
Om mijn hert te versaden,
Al om den bergh Parnas,
Die mijnen gheest ghenas,
Wijsheden, bis.
Goed zeden // De Maghden // Behaegden
My, daer ick vrolijck was.

3. My docht 'k sagh Caliope vreught bedrijven,

Clio Enterpe maecken eenen dans,
Dat ded' my veel fantasien verdrijven,
Mesphomine vlocht eenen Lauwer-crans,
Eurato die hoord' ick spelen,
Men sonck daer met luyder kelen
En Polifimizila
Die quam met Talia,
Met Cransen, bis.
Al dansen // Al singhen // En springhen,
Viva Retorica.

[p. 107]

 

Iupiter met Apollo dit aenhoorden,

 

s' Hebben Iuno ghebeden tot den sanck,

 

Waer door sy Pallas de Goddin bekoorden,

 

Die al dit spel aenhoorde met gheklanck,

 

Gonck de Maeghdekens vereeren,

 

Om wijsheydt en deught te leeren,

 

De Goden quaemen dra,

 

Sochten Poetica,

 

Met zinnen, bis.

 

Beminnen,

 

Vermaecken,

 

En spraecken,

 

Niet als Retorica.

 

5. Doen was dees genucht en vrucht ten ende,

 

Van Goden en Sangh Godinnen t' saem,

 

Ick was verwondert als't al wegh belenden,

 

Want 't was my uyt'er herten aenghenaem

 

't Was een Hemel vol van vreughden,

 

Die mijn hert en geest verheughden,

 

Mijn droom vergonck hier na,

 

Door 't licht van Aurora,

 

Ghenuchten, bis.

 

Doen vluchten,

 

Verdwijnen,

 

Ons pijnen,

 

Viva Retorica.