Liedtboeck ghenaemt de ledige uren van Jacobus de Ruyter, clerck van de weeserije der stede ende casselrije van Veurne

Nieuw Liedeken, tot lof van de wijt-vermaerde Ko[op-]Stadt van Antwerpen.

Op de wijse: van Capiteyn Jan Jacobs: of Mars wilt mijn vois stercken.

Antwerpen 'k moet u prijsen,
Ghy over-schoone Stadt,
U Lof en Eer' bewijsen,
Ende noch boven dat,
U schoonheyt gaen Laudeeren,
En 't kostelijck cieraet,
't Welck altijdt sal floreeren,
Soo langh' de weireldt staet.

Ghy zijt de schoonste Stede,
Van g'heel het Nederlandt,
U Vestens die sijn mede,
Met Boomen schoon beplandt,
Vier reken groote Linden,
Daer zijt ghy med' verciert,
Gheen schoonder wercken te vinden,
Daer menigh Voghel swiert.

Met Scheld' en steene mueren,
Js uwe Stadt bewaert,
Niemant kan u doen treuren,
De weireldt door vermaert,

[p. 131]

 

Een schoon Casteel daer neven,

 

Bewatert, en bemant,

 

'k Moet u de eere gheven,

 

De Peirel van Brabandt.

 

 

 

G'hebt twee-en-veertigh Kercken

 

Waer in dat zijn te sien,

 

Veel kostelijcke wercken,

 

Beelden, en Reliquien,

 

Waer in begrepen wesen,

 

Veel kloosters in 't ghetal,

 

En ons Lief-Vrouw van dese,

 

De grootste is van al.

 

 

 

G'hebt twee-en-twintigh Merckten,

 

Daer onder groot en kleen,

 

Tot dienst van de goed' herten,

 

De Borghers in 't ghemeen,

 

Een schoone Bors verheven,

 

Veel Koop-lien kleen en groot,

 

Die daer door weeldigh leven,

 

Een troost in haeren noodt.

 

 

 

d'Hooft-Kerck is Ons Lief-Vrouwe,

 

Seer rijckelijck verciert,

 

s' Js werdt om te aenschouwen,

 

Daer m'haer Feest-daghen viert,

 

s' Heeft eenen hooghen Thoren,

 

Van wit Arduyn ghesneen,

 

Dry Orghels fraey om hooren,

 

Van boven tot beneen.

 

 

 

Ses hondert twintigh voeten,

 

Js desen Thoren hoogh,

 

Men klimt daer op met moeten,

 

Noch wordt de keile droogh,

 

Twee Wijsers wonder schoone,

 

Met handen die seer fris,

 

Aen ieder een bethoonen,

 

Wijsen hoe laet dat is.

 

 

 

s' Heeft derthien duysent huysen,

[p. 132]

 

En vijf hondert daer by,

 

Sonder Kercken of Kluysen,

 

('k Segh) dat gaet vast en vry,

 

Vijf Parochien verheven,

 

Verciert met Schilderijen,

 

Alles ghestelt naer 't leven,

 

Seer aenghenaem om sien.

 

 

 

De ghelt Munt werdt ghepresen,

 

Vleesch-huys, en Visch Merckt med',

 

't Groot Oosters huys moet wesen,

 

't Verciersel van de Sted',

 

T' is weerdt om te aenschouwen,

 

Stadt-huys, een konstigh werck,

 

Van Arduyn steen ghehouwen,

 

Ghebouwt seer groot en sterck.

 

 

 

s'Heeft twee-en-dertigh wijcken

 

't Enghels, en Hessen-huys,

 

't Js weerdt om te bekijcken,

 

Heer Jesus aen het Kruys,

 

't Welck op de Meir naer 't leven,

 

Seer schoon ten thoone staet,

 

d'Antwerpsche Stadt verheven,

 

Het al te boven gaet.

 

 

 

Noch prijs ick 't Huys van Aken,

 

En oock van Portugael,

 

't Heeft veel ghekost van maecken,

 

En 't ander allemael,

 

Antwerp' heeft wijde Straeten,

 

Kurieus om aen te sien,

 

Huysen voor Potentaten,

 

En Schrift-gheleerde Lien.

 

 

 

Antwerpen doet Floreeren,

 

De Konst van het Pinceel,

 

Veel Boeck-druckers van eeren,

 

Hebben sy voor hun deel,

 

't Beeldt-Snijders werck naer 't leven,

 

Ambachten veel der handt,

 

'k Moet u de eere gev[en]

 

Als Peirel van Brabandt.