Liedtboeck ghenaemt de ledige uren van Jacobus de Ruyter, clerck van de weeserije der stede ende casselrije van Veurne
(1722)–Jacobus de Ruyter–
AuteursrechtvrijStemme: Philis mijn tweede Ziel.Wat is de wereldt dogh,
Als valscheyt en bedrogh,
| |
[pagina 124]
| |
Vol haedt en nijdt en vol hooveerdigheyt,
En vol onkuysheyt ende gierigheyt,
'k Heb eens in de Schriftuer ghesocht,
En u een schoon Exempel mee ghebrocht,
Voor menschen die meer nae de werelt gaen,
Als wel naer Godt die voor ons heeft voldaen.
't Gebeurd' in 't Fransche Landt,
Dat daer een Predikant,
Of wel een Pater was in sijn Sermoen,
Preekt de Vasten foo s' allomment doen,
Niet verre van de Stadt Parijs,
Gaf daer soo menigh schoon exempel wijs,
En als hy sijn Sermoon hadde ghedaen,
Soo sprack hem daer een Edel Dame aen.
Pater sprack sy precijs,
Gaet ghy nu naer Parijs,
Brenght my van daer een schoon spieghel mee,
Want men hier gheenen vint in dese Stee,
Den Pater die beloofde hier aen,
En is soo naer de Stadt Parijs ghegaen,
't Geleet een maent ofte wel twee daer naer
Dat hy eens weerom moeste preken daer.
Hy gonck op 't Kerck-hof daer,
Socht daer een spieghel klaer,
Onder de stinckende doodts-beenen stondt,
Waer onder dat hy daer een doodts-hooft vondt,
Die heeft hy in sijn Kap ghedaen,
En is daer mee naer dese Daem ghegaen,
Om dat sy dien wel soude gaen sien aen
En dencken oock eens naer 't graf te gaen.
Den Pater wilt verstaen,
Js naer 't Casteel ghegaen,
Alwaer dat sy hem wellekommen hiet,
En sey hebt ghy my desen Spieghel niet,
Ja, doet verschijnen sprack hy daer.
Uw' Camerieren en uw' groote schaer,
Op dat sy souden konnen hun verblijen
En oock met eenen desen spieghel sien.
| |
[pagina 125]
| |
De Vrouw die quam daer sien,
Met al haer Edel Lien,
Dan haelt hy uyt sijn kappe my ghelooft,
Daer sulck en leelijck schroomelijck doodts-hooft
Dat elck verschrickten die het sagh,
Hy sey spieghelt u daer aen nacht en dagh,
Dit is het hooft der alder-schoonste Vrouw,
Die met ooghen Parijs aenschouwen sou.
Sy was ghelijck als ghy,
Van aensicht schoon en bly,
Ende van wel ghemaeckte leden jent,
En nu soo leelijck dat m'haer niet en kent,
Een wormen aes vol stof en slijck,
Als ghy haer siet besiet dogh uws ghelijck,
Friseert en spieghelt u nu hier aen straf,
Weet dat ghy oock eens moet in 't duyster graf[.]
Uw' ooghen vol van schijn,
Sal stanck en etter zijn,
En al u schoon en wit vlees dat ghy draeght,
Sal van de wormen worden af-gheknaeght,
Peyst op de doodt dan van nu af,
Want al wat leeft moet eens in 't duyster graf
Ghebruyckt den tijdt het sterven is gheen spel,
Neemt dit in danck en spieghelt u doch wel.
Die woorden sneden gouw,
Door 't hert van dese vrouw,
De traenen liepen langhs haer wanghen siet
En sy terstont al desen pracht af-liet,
Dit s' oock den rechten spieghel klaer,
Voor ons o boosen menschen allegaer,
Voor die soo naer de nieuwe mode gaen,
Komt oock alhier en spieghelt u daer aen.
Alsulcke spieghels klaer,
Vindt men op 't Kerck-hof maer,
Die hem wilt spieghelen geheel beslaeft,
Gaet staet wat by als men een lijck begraeft,
En siet doch eens die doodt kist-aen,
| |
[pagina 126]
| |
Peyst dat ghy moet den selven wegh in-gaen,
Want al die hier het leven heeft ontfaen,
De doodt moeten sy oock eens onderstaen.
Nu ick, en morghen ghy,
Hier van is niemant vry,
Zijt dogh ghedachtigh uwe lesten uer
Eeuwigh in vreught, of eeuwigh in ghetreur,
Uwen tijdt gaet als roock voor by,
Al in duyster graf soo moeten wy,
Daerom o mensch verlaet de sonden snel,
Eer dat u naeckend' is een droevigh hel.
Oorlof 't zy jonck of oudt,
Elck een dit wel onthoudt,
Wie dat het is het zy Arm ofte Rijck,
Wilt dit exempel leeren al ghelijck,
Ghy Ouders dit wel gaede slaet,
En dit oock uwe kinderen lesen laet,
Dit zijn gheen fabels die ick stel in dit Liedt
Maer waerheyt soo ons de Schriftuer bediedt.
Juffers wilt ghy eens verblijden,
Spieghelt u in JESUS lijden.
|
|