Liedtboeck ghenaemt de ledige uren van Jacobus de Ruyter, clerck van de weeserije der stede ende casselrije van Veurne
(1722)–Jacobus de Ruyter–
AuteursrechtvrijO Hollandt schoon ghy leeft in vred'.Komt hier ghy Lief-hebbers van de Laert,
Komt leert dit Kaert-spel spelen,
Jonck ende oudt zijt niet vervaert
Laet het u niet vervelen,
Maer die wilt mede spelen gaen,
Moet eerst wel den Troef verstaen
Ende met Godt beginnen,
Wie verliest die sal winnen.
Dit Spel is een Hemels pratijck,
En winst van 't eeuwigh leven.
Daerom speelt mede al ghelijck,
Doet soo hier wordt beschreven,
Nonne, Beghijnnen spelen med',
Al die bemint sijn Hemels sted',
Laet ons daer med' vermaecken,
En sien tot Godt te raken.
| |
[pagina 114]
| |
Siet onsen Troef is herten Aes,
De spijse van ons herte,
Daerom speelt med', o wereldts Baes
Laet staen all' pijn en smerte,
't Js d'Heylighe Dryvuldigheyt,
De winst van onse Saligheyt,
En laet ons 't niet vervelen,
Van om dien prijs te spelen.
Christus die is ons Herten Heer,
Den hooghsten Troef ghepresen,
Die wy moeten beminnen seer,
Wilt die indachtigh wesen,
Die wilt spelen recht uyt jent,
Christus is 't rechte Fondament,
Van ons Gheestelijck Kaert-spel,
Sa volght hem na en doet wel.
MARJA is de herte Vrouw,
Den Troef al naest den Heere,
Die ons helpt uyt den druck en rouw
Wilt haer beminnen seere,
Want al die onsen Troef veracht
Geen winst voor hem moet zijn verwacht
Al die dit spel beginnen,
Moet MARJA beminnen.
Die men hout voor den Herten sot,
Js den Bekeerden sondaer,
Die soo sijn herte stiert tot Godt,
Die altijdt by den Autaer,
Sit en bidt, die wort versmaet,
Van al dat naer de werelt gaet,
Maer wenscht al om te wesen,
Hertelijck sot als desen.
En al die hebben herten Thien,
Die moet de thien Gheboden,
Altijdt beherten en gaen sien
Of niemant vremde Goden,
Soo lief als sijnen Godt en heeft,
| |
[pagina 115]
| |
Die inde vreesen van Godt leeft,
Die moet wel sorghe draghen,
Voor die Godt wilt behaghen.
Die hebben Herten Neghen moet
Al met de Neghen Chooren,
Van Godts lieve Enghelen soet,
Voor eerst worden herbooren,
Doe moet zijn als een Lely-blom,
Beminnen s' Hemels Bruydegom,
En doen veel goet wercken,
JESUS sal hen verstercken.
En al die hebben Herten acht,
Die moet d'acht Saligheden,
Bewaeren altijdt dagh en nacht
En tot de Deught besteden,
Sijn Ziele met een goet verstandt,
Houdt soo die acht in uwe handt,
Maer staet daer med' niet stille,
Doet altijdt naer Godts wille.
En al die Herten seven heeft,
Moet de Bermhertigheden,
Oeffenen soo langh als hy leeft,
En die in Deught besteden,
Al om den Armen by te staen
Die wercken die staen Godt wel aen
Met spijs, dranck, kost en kleeren,
Godt sal hem naemaels eeren.
En al die hebben Herten ses,
Moet hier in dese Landen,
Al door een gheduerigh exces,
Als Seraphijnen branden,
En die de ses vleughelen draeght
Ghestadelijck hy Godt behaeght,
En moet hier geiren lijden,
Wilt hy met Godt met verblijden.
Al die hebben de Herten vijf,
Moet in Christus vijf wonden,
| |
[pagina 116]
| |
Altijdt blijven met Ziel en Lijf,
Heel suyverlijck verbonden,
En die in dese wonden woont,
Sal naemaels zijn van Godt beloont
Met de Hemelsche Glory',
Houdt dit wel in memorie.
Troef viere van dit Heylich Spel,
Hebben die mediteren,
De doodt het Oordeel ende hel,
En die hun tijdt passeren,
Jn 't spreken van het Paradijs,
Dien mensch die is ghestadigh wijs,
Godt sal hem naemaels gheven,
Hoop' ick het eeuwigh leven.
En Herten dry heeft desen mensch
Die door zijn goede wercken,
Altijdt vervoordert naer Godts wensch,
Die bauwt Autaer en Kercken,
Van Jesus ende Maria,
En die Sint Joseph volghen naer
Die sullen naemaels treden,
Jn den Hemel met vreden.
Die heeft Troef twee van dese kaert,
Js die met sijn ghebeden,
Altijdt sijn Ziele wel beweaert,
En die den tijdt besteden,
Met 't mondelijck ghebedt voor eerst
Som op-ghetrocken in den gheest,
Al die soodanigh lesen,
Die sullen Saligh wesen.
Sa lustigh gasten speelt nu aen,
Op dat ghy mooght verliesen,
Onthoudt doch al dit goedt vermaen,
Wilt noyt gheen winste kiesen,
Want al die wint die verliest,
Daerom siet ghy gheen winst en kiest,
En die verliest sal winnen,
Dus wilt u wel versinnen.
| |
[pagina 117]
| |
Oorlof nu hebben sy ghespeelt
Godts Vrienden en Vriendinnen,
Want 't en heeft hun noyt verveelt
Altijdt Jesus te minnen,
Versmaedt de weireldlijcke Kaert,
Want die hier niet als droefheyt baert
Wilt desen Troef bewaeren,
Voor eeuwigh wel sult vaeren.
|
|