Liedtboeck ghenaemt de ledige uren van Jacobus de Ruyter, clerck van de weeserije der stede ende casselrije van Veurne
(1722)–Jacobus de Ruyter–
AuteursrechtvrijStem: Vrienden 'k heb wat nieuws vernomen.
Claey.
Goeden dagh Ghebuer-man Lamen
'k Heb wat nieuws in Stadt verstaen,
't Js voor ons altijdt te kramen,
Wilt den niet tijdt beter gaen,
d' Oorlogh is weer op den hals,
Ba byloo de Caert is vals,
't Scheen als Mars sou zijn ter zielen
Sou men allen twist vernielen,
Alles soud' in Vrede staen,
Jae t'en is noch niet ghedaen.
Want den plaegher van de Boeren,
Die komt weder uyt zijn nest,
Doet het duyvels vel weer roeren,
| |
[pagina 88]
| |
Om te haelen d' ander rest,
Steeckt den horen klopt de klock,
Krijght by d' handt de vorck en stock,
Wet de kappers, sleypt de pijcken
Die den vyandt 't zeyl doen strijcken,
Jck word' nu soo wreet en boos,
En van quaedtheyt hersseloos.
Lamen.
Dat veel gasten domineren,
Js het niet met Boere-sweet,
Dat veel kaelaerts worden Heeren,
Soo ick heb verstaen en weet,
Soo men siet noch dagh by dagh,
Kalaerts die men eertijdts sagh,
Wel soo schrael als ghy of icke,
't Js by hun thien dobbel dicke,
't Zijn nu Boeren buyten vaem,
't Js een drommel van een kraem.
Claey.
Jae t'is meer door sulcken gasten
Daer den Boer wordt mee gheplaeght,
Maer daer zijn noch ander lasten,
Die de Casselry ons vraeght,
Palissaden en Fascijn,
Moeten oock ghelevert zijn,
Hoey en Stroey en Bavelinghen,
Moet men naer de Stede bringhen,
Koghels, Bommen, Loot en Kruyt,
Met Garnaeden en Beschuyt.
Lamen.
Noch en is 't niet al van passe
Al de leveringh die men doet,
Ten zy men versiet de kasse,
Van den Jnspecteur met spoet,
Met wat klinckaert, doet ghy 't niet,
Daer naeckt u een groot verdriet,
Men sendt u daer van die gasten,
Die den pols wel konnen tasten,
En ons wel purgeren doen,
Op een duyvels nieuw fatsoen.
| |
[pagina 89]
| |
Claey.
Men moet oock al d' Adjudanten
Partisaens en sulcken bras,
Paeyen met ander Kalanten,
Of t' en is hun niet van pas,
Al de leveringh die men doet
Wordt ghestooten met den voet,
Palissaeden zijn te dinne,
't Hout en staet hun niet te sinne,
't Js vol krompten of te kort,
Daer is altijdt iet dat schort.
Laemen.
't Js lestmael aen my ghebleken
Elck sey dat mijn hoey was rot,
S' hebben dat meest al versteken,
My ghedreyght noch met het kot,
'k Ley een pleyster op de oogh,
't Was dan goet al was 't niet droogh,
d' Haever stonck men kost niet herden,
't Was ghenoegh om al de peerden,
Schier te brenghen om den hals,
En men swoer morbleu in 't wals.
Claey.
Wel zijn dat niet droeve tijden
Voor de Boerkens altemael,
Wat en moeten wij niet lijden,
Met den Oorlogh principael,
Peysd' ick iet oft dat ick docht,
Waer mede ick gheraecken mocht,
'k Sou het Boeren seker staecken,
'k Soude sien wat ghelt te maecken,
Jck verkochte Koey en Peert,
Yser, Ploegh en Waghen steert.
Lamen.
Sout ghy soo den krijgh ontloopen
Ghy deed' alle Boeren schandt,
Soole, Ploegh en peert verkoopen
Trecken naer een ander Landt,
Doet het niet maer volght mijn raet,
Claey het sal u wesen baet,
't Sal wel gaen wilt blijven Boeren
| |
[pagina 90]
| |
En van gheen verkoopen roeren,
Den Verpachter niet en vraeght,
Als ghy soo u leven waeght.
Claey.
Als ick 't al gaen over-peysen,
G' hebt ghelijck mijn Camerraet
Jck en schick niet ver te reysen,
Maer ick dencke 't mijnder baet,
'k Gheve den Proprietaris niet,
Al ben ick noch schuldigh iet,
'k Sal mijn Heer in ruste laten,
En van gheen betaelen praeten,
Jn oorlogh seght men voor wis,
Hy gheeft niet die schuldigh is.
Boerkens en wilt niet meer schroomen,
't Sal met u haest beter gaen,
'k Hebbe lest-mael iet vernomen,
Dat den Oorlogh is ghedaen,
Weest gherust en wel verblijdt.
Over desen goeden tijdt,
Men kasseert al de Soldaten,
Sy gaen u in rusten laeten,
Ghy sult op doen van dit jaer,
Uwen Oogst, looft Godt te gaer.
|
|