Liedtboeck ghenaemt de ledige uren van Jacobus de Ruyter, clerck van de weeserije der stede ende casselrije van Veurne
(1722)–Jacobus de Ruyter– AuteursrechtvrijO Godt wat droevigh klagen.Wat komt my te ghebeuren
Op desen droeven dagh
Van rouw mijn hert moet scheuren,
Als ick mijn Lief aen-sagh,
Die nu is overleden,
Met pijn en swaer verdriet
Die my gaf soete reden,
Leydt nu ghestorven siet.
Mijn tijdt heb ick versleten
By haer soo menigh keer,
'k En sal haer niet vergeten
Al is sy by den Heer.
Een Misse te doen lesen,
Ghebeden voor haer Ziel,
Dat sy sal moghen wesen,
Bevrijdt van 't hels gekriel.
Als ick hier op gaen denck[en]
En op haer soet ghelaet
Mijn leven sou ick krenck[en]
't Was heel mijn Liefste m[aet]
Haer soete minnen loncke[n]
En aenghenaeme tael,
Maeckten my dickwils droncken,
't Klonck als een Nachtegael.
Twee lipkens als Co[raele]
Twee borstjens appel r[ont]
Haer lieflijck' ooghe-stra[elen]
Hebben mijn hert door-w[ont]
Twee witte schoone h[anden]
Bruyn oogsjens in haer h[ooft]
Daer by Yvoire tanden
Zijn van de doodt ghero[oft.]
| |
[pagina 87]
| |
Sy was my soo ghetrouwe,
Jn deught en eerbaerheyt,
Dat ick het sal onthouwen
Tot in der eeuwigheyt,
Sy quam my troost te geven
Wanneer ick was beswaert,
Maer sy berooft van leven,
Moet rotten in der aerdt.
O Godt wat sal ick maecken
In desen droeven strijdt,
Kond' ick by haer gheraecken
k Waer in mijn Ziel verblijt
Op haere minsaem ooghen,
Peys ick soo menigh keer,
mijn hert kan 't niet ghedoogen,
Al is sy by den Heer.
Gheen frayer kost men vinden
Noch schoonder Createur,
Waer zijt ghy mijn Beminde
Jck sterf van creveceur,
Uw' ooghskens zijn geloken
Uw hert van droef gheween
Dat is eylaes ghebroken,
Nu ben ick hier alleen.
O wilt haer Ziele gheven
d' Eeuwighe Saligheyt,
Dat sy by hem magh leven
Tot in der eeuwigheyt,
Ach Lief moet ick u derven,
Adieu mijn Enghel soet,
Van droefheyt sal ick sterven
Siet wat dat de Liefde doet.
Werelt 'k wil u verlaeten
Leven in d'eenigheyt,
Dat sal mijn Ziele baeten,
Als s' uyt mijn lichaem scheyt
Jck wil nu Pater wesen,
En in een Clooster gaen,
Adieu mijn Lief ghepresen,
Godt wil u ziel ontfaen.
|
|