Het aengenaem lysterken, kluchtigh en bevalligh singende veel nieuwe en noyt meer van te vooren ghedruckte liedekens
(1710-1733)–Jacobus de Ruyter–
Auteursrechtvrij(voys) Godt honck aen 't Cruys, of, den nacht komt aen, den vaeck noodt ons tot slaepen.1.
WAt wonder jaer, en al wat wonder jaeren
Zijn onsen tijdt, ons eeuw voorby ghevaeren?
Wat schroomigh vier, wat bloedigh vreet getier,
Den vreeden Mars door oorlogh heeft onsteken?
Europa gans heeft desen dans
Seer droef gesien. Rekenen, ende beken
| |
[pagina 60]
| |
Van menschen bloedt heeft men gesien
Door heel Europa vloyen, ende vlien.
2. Die stercke Borght van heel het Christendomme,
Die Keysers stadt van Weenen wiert allomme
Seer fel berent, ende seer woest geschent
Van drymael hondert duysent vreede krijgers,
Dat T[ur]cken heyr, die als een beer,
Of als dry hondert duysent woeste tijgers.
Bloet-dorstigh waeren, ende vreet,
Tot 't gans verderf van 't Christendom vereet
3. Een ster gesteert, een schroomige Comete,
Was hier van al waerachtigen prophete,
Die ons voorseydt al dit quaedt, en droefheyt
Maer onsen Godt, rijck in bermhertigheden
Liet weenen niet in dat verdriet,
Maer heeft genaede groot aen ons besteden,
Door Maria, Godts Moeder soet,
En Joseph oock, die ons haer voorspraeck doet.
3a. De Christenen, met beternis van leven,
Hebben alsdan sigh tot dees twee begeven;
Om door dees twee, Maria Joseph më
Van Godt te krijgen hulp, ende ghenaede,
En quam seer wel Godts hulpe snel.
Christi Stadthouder Innocent die raede,
Als herder aen sijn schaepkens goet,
En als een Vader aen sijn kinders doet.
4. Gy vroomen leeuw der Spaensche Nederlanden,
Eertijdts een schrick, en schroom voor u vyanden,
| |
[pagina 61]
| |
Hoe is dien glans, hoe is dien lauwer krans,
Hoe is dien ouden overschoonen luyster
Vergaen in roock, in romp in spoock?
U ouden glans, die licht nu gans in 't duyster,
Gy zijt gewondt seer doodelijck,
U 's herten bloedt perstmen af jammerlijck.
5. Welck is hier van de oorsaeck en de reden?
Om dat gy niet tot Godt hebt gaen besteden
In goeden tijdt deught, ende danckbaerheyt
Om dat ghy hebt door sonden Godt vergeten,
En in boosheydt geleeft altijdt.
Godt heel rechtveerdigh, die laet u noch weten,
Die in de sond, hertneckigh sey,
Dat swaerder straffen u noch zijn bereyt.
6. Maendt van September, dagh van thien, en achte,
Die Aerde bevingh, die noyt iemant wachte,
Is teecken klaer van straffe meerder swaer;
En is 'er noch geen beternis van leven,
Maer m' heeft gesien in Stadt van Brugghe sweven,
't Voorgaende jaer in 't openbaer.
En ander oock veel boose daet,
7. O mensch! ghy hebt in 't hooft u light, en oogen,
Nochtans g' en siet niet, dat u Godt komt toogen,
Vrywilligh blint, vrywilligh oock ontsint.
Doet open mensch u oogen, en u leven
Wilt beteren, met droeve stem
Wilt bidden Godt, en wilt u oock begeven
Tot Maria, en Joseph më,
Soo krijght gy troost, en hulp en peys en vrë.
|
|