April–ghedicht, waer in ghehouden werdt d’April veer boven Mey die lustichste maent te zijn van den gheheelen jare.
EEn stadigh strijden sel, van twee verscheyden willen,
Veroorsaect my een vraeg te doen van het verschillen,
Van den April en Mey, twee maenden in den jaer,
VVelc doch van dese twee d’aldergeneuchlijcst waer.
Ick wil wel dat de Mey van elck werdt seer gepresen,
Den lustelijcksten en bequaemsten tijdt te wesen:
Maer als ick weer herpeyns,en neerstelijck betracht,
D’April en sijne deuchd, vergaet my sulck gedacht.
Want siet hoe lustich staet nu alle dinck ontloken,
Flora, ontdoet sy niet haer bloemkens soet van roken?
Die in des Mayas tijdt van blaren staen berooft,
Ia schier den meestendeel daer van geheel verdooft,
Al isset dat den Mey weer nieuwe doet uytdringen,
Ick spreeck van die d’April het eerst heeft doen uytspringen,
Aensiet die velden groot veel-verwich staen verciert,
In desen soeten tijdt verheucht hem al ’t Gediert,
Staet niet het woeste woudt vervult met groene bladen?
Gaet Paso sijn wollich vee oock buyten niet versaden?
Hoort hoe den Leeuwrijck swiert, hoort hoe dat Philomeel,
En ’t ander pluym-gediert met singen maeckt ghequeel.
Diana gaet al naeckt met haer Najaden baden,
En Phobus ongeblaeckt vertoont sijn gulden raden,
Sylenus gaet al naeckt met sijn teer Geytjens uyt,
En lieflijck sietmen oock daer groeyen Ceres kruyt.
Die Bykens spoeyen haer om honich soet te maken.
Ia staegh t’onsen verdoen sy effen neerstigh waken:
’T verheucht hem allegaer wat hier ter werelt leeft,
En vreuchts beginsel oock in dese maendt aenheeft.
Op Helicon men hoort negen Godinnen queelen,
Amphion en Orphee komen oock om te speelen,
D’April te zijn alleen den lustelijcksten tijdt,
Want menschen ende vee door sijn komst zijn verblijdt.
Doet hy ’t gewas te saem eerst niet ’t beginsel geven,
Het welck den Mey daer na komt te formeeren even:
Den Mey die heeft den naem, d’April die doet het werck,
Dies ick ’t oock met April sal houden in dit perck.
En ghy vriendt Ruyssenbergh wilt my u meeningh toonen,
Oft men niet voor den Mey April behoort te kroonen:
Bemint rust niet te seer, ontleeght u toch een uyr,
Op dat u meeningh my schriftlijck mach komen veur.
Want ick niet sonder sorgh sal hier en tusschen wesen,
Tot dat ick u advijs daer van hebbe ghelesen.
Of ’t is ghelijck het mijn, of op een ander keer,
Hier met segh ick adieu, en beveel u den Heer.
|
|