Werken. Deel III
(1934)–Jan van Ruusbroec– Auteursrecht onbekend
[pagina 130]
| |
* Inleiding. ** Opwekking aan de adressante tot totale overgave in het kloosterleven. *L<i>eve gheminde in onsen heere, ic hope ende ic ghetrouwe hem sonder twifel, dat hi u voorsien, gheroepen, vercoren ende ghemindt heeft in der eewecheit. Niet alleene u, maer oec alle die-ghene die professie doen ghewarechlec, vore sijn gloriose anschijn in sijn convent. Ende dat sijn alle die-ghene die vrilec ende ongheveinsdelec verkiesen eeuwelec hem te dienenne, te lovene ende te minnenne. Ende dit is hen een ghewaregh ghetughe ende een seker teeken, datse god in der eewecheit voorsien, vercoren ende gheroepen heeft van vriër goetheit metGa naar voetnoot1) sinen gheminden vrienden in sijn convent, Maer sidiGa naar voetnoot2) noch novicia, soe nemt de ordene ane ende doet professie in minnen ende in ghewaregher heilecheit. Verkiest ongheveinsdelec met vriër hertenGa naar voetnoot3), ende dan seldiGa naar voetnoot4) ghevoelen dat ghi van gode eewelec vercoren sijt. Want omme sine uutvercoorne gheminde heeft hi ghesendt sinen eeneghen sone, die met hem .i. es in der substantiën ende met ons een in onserGa naar voetnoot5) natueren; ende hi heeft onsGa naar voetnoot6) gheleeft endeGa naar voetnoot7) gheleert ende ghemint tote der dooet, ende hi heeft ons verlooest ende ghevrijd van allen onsen vianden ende van al onsen sunden. Ende dit heeft hi ons allen ghemeine ghedaen, ende ghemeine ghegheven ende ghelaten alle sine sacramente. Ende hier-omme, wildi in minnen verkiesen, dat si u een teeken dat ghi van eewecheit vercoren sijt. Ende op-dat ghi hem des ghelooeft ende wale betrout, soe heeft hi u ghegheven ende ghelaten sijn vleesch ende sijn bloed in spisen ende in dranke, in eenen doorgaenden smake al uwer natueren. Ende die smaec sal u voeden ende spisen tote in dat eeweghe leven. Want hi wilt in u leven ende wooenen; ende hi wilt selve uwe leven sijn, god ende mensche, ende al-te-male uwe sijn, eest dat ghi | |
[pagina 131]
| |
te-male sine wilt sijn ende in hem leven ende wooenen alse .i. hemelsch godlec mensche. Ende dit es de ordene ende de maniere eewegher minnen, dat ghi sine sijt, ende niet uws-selfs; ende heme leeft, ende niet u-selven. Ende aldus heeft hi uwe gheweest en u gheleeft, ende blijft uwe in der eewecheit. Ende hier-omme, leeft ende looft, meindt ende mindt ende diendt te sijnre eewegher eeren, niet omme looen, noch omme gherief, noch omme smaec, noch omme troest, ochte omme eenegh ding die u daer af werden mochte. Want gherechte minne en suect des heersGa naar voetnoot1) niet; ende daer-omme heeft si gode ende alle ding, want si met gratiën natuere verwindt. Ende hier-omme, gheeft cristo, uwen brudegooem, al dat ghi sijt, ende al dat ghi hebt ende vermooght, ende dit doet met melder vriër herten; ende dan sal hi u weder-gheven al dat hi esGa naar voetnoot2) ende al dat hi vermach: soe en saeghdi nooeyt soe bliden dagh. Want hi sal u openen sine gloriose minnende herte, ende die binnenste sijnre zielen, al vol gloriën, gratiën, [ende]Ga naar voetnoot3) vrouden ende trouwen. Ende daer-in seldi verbliden, ende wassen ende toenemen in herteleker liefden. Die opene wonde sijnre ziden sal sijn uwe pooerte in dat eeweghe leven, ende uwe ingang in dat levende paradijs dat hi selve es. Daer seldi ghesmaken vrocht eeweghs levens, die ons ghewassen es op dat hout des crucen; die wi verloren in adaems hooeverde, ende nu ghewinnen in die oedmoedeghe dooed ons heeren jhesu cristi, die onse levende paradijs es; want in hem ende ute hem soe vloeyt de fonteyne eewegher ghesunden.
Ende ute sinen wonden vloeyt balseme, medicine van alre qualen: die roke es soe starc dat hi verdrijft alle de serpente der duvele, ende verwect die ghestorven sijn in sonden, ende gheeft gratie ende eeuwegh leven. In die binnenste ons heeren jhesu cristi vloeyen honeghvloede boven allen smaec ende suetegheit, diemen ghedinken mach. Mooghdi daer-in comen, ende sijns ghesmaken ende ghevoelen, soe verwindi lichtelec de werelt, u-selven ende alle ding. Want hi sal u wisen den
| |
[pagina 132]
| |
wech der minnen te sinen vader dien hi selve ghing ende die hi selve es. Ende daer-in sal hi u vertooenen hoe sine menscheit eene weerdeghe offerande es sinen vader. Ende dese menscheit heeft hi u ghegheven met al dien dat hi gheleden heeft, dat ghi coenlec daermede te hove comt vore sinen hemelschen vader. Want hi heeft den pays ghemaect, ende wi sijn vri. Ende hier-omme seldi cristumGa naar voetnoot1), uwe offerande, presenteren ende offeren, met ooedmoedegher melder herten, alse uwen scat daer ghi mede verlooest ende ghecocht sijt. Ende hi sal u, met hem-selven, offeren sinen hemelschen vader, alse sine gheminde vrocht daer hi omme ghestorven es. Ende die vader sal u met sinen sone ontfaen in .i. minlec behelsen. Siet, daer werden alle sonden vergheven, ende alle scoud betaelt, ende alle dooghde volbracht, ende lief met lieve in minnen beseten. In desen besittene seldi u bevinden ende ghevoelen levende in minnen, ende minne in u. Ende dit es de orsprong gherechter heilecheit. Want nieman en comt ten vader, dan overmids den sone ende sine passie ende sine dooed, ende die gheüfent in minnen. Die anders opclemmen ende ingaen willen, die sijn bedroghen, ende dat sijn dieve ende mordenaren: die behooeren alle ten helschen viere. Maer heeft u de sone met hem ende met sijnre dooed gheoffert sinen vader, soe sidi behelst in minnen; ende minne es u ghegheven alse een pand daer ghi mede ghecocht sijd gode te dienenne, ende alse .i. weerdere daer ghi mede gheërft sijt in dat rike goods; ende god en can sinen pand niet ghequiten, want die pand es al dat god selve es ende vermach. Siet dese pand ende dese weerdere dat es de heileghe gheest: die es uwe bruudscat ende uwe duwarie daer u jhesus, uwe brudegooem, mede
gheërft heeftGa naar voetnoot2) in sijns vader rike.
|
|