Werken. Deel III
(1934)–Jan van Ruusbroec–* IV. De h. communie en de liefdevereeniging met God *Ende ghi sult oec ten heilighen sacramente gaen met innigher devociën, [ende]Ga naar voetnoot6) met groter begherten, ende met uwen susteren: niet also dicke als ghi wilt, maer na ordinancie ende na ghewoenheit der ordenen. | |
* A. De gewenschte geestelijke honger *Ende alse ghi ten [heilighen]Ga naar voetnoot7) sacramente gaet, ende vore ende na, ende alsoe dicke als ghi moecht, soe suldi u oefenen met gheestelycken honghere ende dorste tot-der eewigher spisen, alsoe dat alle u binnenste crachte ende alle uwe aderen ghieren ende gapen ghespyst ende ghesaedt te werdene.![]() ![]() | |
[pagina 87]
| |
eten ende teeren in u, soe werdi van hem gheten ende verteert weder in hem. Want hi spreect selve: ‘Die eet myn vleesch[s]Ga naar voetnoot1) ende drinct myn bloet, hi woent in my ende ic in hem’Ga naar voetnoot2); ende dit es eewich leven. Ende voert-meer: ‘En siGa naar voetnoot3) dat ghi dese gheestelycke spise eedt ende drinct, ghi en hebt gheen leven in u’Ga naar voetnoot4) dat gode behaecht. Ende hier-omme soe seldi alsoe sere minnen, dat u die eewighe minne gods bevaGa naar voetnoot5); soe werdi één gheest ende ééne minne met gode. | |
* B. De actieve liefdeoefening in hart, ziel en geest *Ende inden sacramente soe seldi oefenen hertelycke liefde ende ghevoelycke lost; want ghi ontfaet cristus vleeschs ende syn bloet ende uwe natuere.![]() ![]() ![]() ![]() | |
* C. De mystieke liefdevereeniging van het schouwend leven *Maer wildi minne ende heilicheit oefenen ende besitten inden hoochsten grade, soe moeti uwen verstendeghe crachte ontbloten van allen beelden, ende overmids ghelove verheffen boven redene.![]() | |
[pagina 88]
| |
leeren alle waerheit. Ende die waerheit sal u vriën, ende uwe bloete ghesichte stadighen in onghebeeltheit. ![]() ![]() | |
* D. De vierdubbele inwendige deugdoefening uit
Ute deser wortelen comt altoes innighe oefeninghe van doechden. Want minne en mach niet ledich syn. | |
[pagina 89]
| |
Ende wy en selen ons niemene dorren ghelycken, maer ons selven versmaden ende onwerdich achten onder alle menschen. Ende wy selen ons latenGa naar voetnoot1) onder alle creatueren ende onder die duvele, dat si ons gheeselen ende quellen alsoe verre alst god ghestaden wilt, op-dat die zonde in ons ghewroken werde, ende god die eere hebbe ende wy die confusie. ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() | |
[pagina 90]
| |
moete wy weenen claghen ende kermen, alsoe langhe als wy leven in dit alindeGa naar voetnoot1). Want wy spreken met den prophete: ‘Ach arme, onse inwoenen hier es <ons>Ga naar voetnoot2) verlingtGa naar voetnoot3). Wanneer selen wy comen, ende openbaren ons vore dat aenschyn ons heren.’Ga naar voetnoot4) ![]() ![]() ![]() | |
* E. De gouden penning als symbool der synthese van
Ende dese oefeningheGa naar voetnoot11) es als een penninc van finen goude daermen ewich leven mede coept. | |
[pagina 91]
| |
der gheboden ende onser redenen ende den levene ons heren jhesu crist<i>Ga naar voetnoot1), soe leeft cristus in ons ende wy in hem. Ende hier-mede es onse penninc ghechiert, gheformt ende wel ghemint inde cruysside. Ende altoes sele wyneGa naar voetnoot2) chieren noch meer met doechden, in navolghene den levene cristi. ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
|