Werken. Deel 6. Die chierheit der gheestelijker brulocht. Vanden blinckenden steen. Dat boec der hoechster waerheit

Regelnummers proza verbergen

[p. 256]

Van sommighen werken der ghenaden Gods. C. IX.

1Siet dese ewighe minne die inden gheeste levet, daer 2hi mede gheenicht es sonder middel, si gheeft haer licht 3en̄ hare ghenade in alle die crachte der sielen, en̄ dat is 4die oirsake alre doechden. Want die ghenade Gods ghe- 5rijnt die overste crachte, en̄ daer uut ontsprinct caritate 6en̄ kennisse der waerheit, minne tot alre gherechticheit, 7oefeninghe der rade Gods na besceydenheit, onghebeelder 8vriheit, en̄ alle dinc verwinnen sonder arbeit, en̄ overmits 9minne ontgheesten in enicheit⁽¹⁾. Also langhe als die men- 10sche in deser oefeninghen blijft, soe is hi hebbelic te scou- 11wene ende eninghe te ghevoelene sonder middel; en̄ hi 12ghevoelt dat gherinen Gods in hem, dat een vernuwin- 13ghe es sijnre gratien en̄ alle sijnre doechden. Want ghi 14selt weten dat die gracie Gods doervloyt tote in die ne- 15derste craften en̄ gherijnt des menschen herte; en̄ daer 16af comt hertelike liefde en̄ ghevoelike lost te Gode; en̄ 17liefde en̄ lost doorgaen herte en̄ sin, vleesch ende 18bloet en̄ alle die lijflijke nature, ende maken in den 19mensche perse en̄ ongheduer in sine lede, alsoe dat hi 20hem dicwile hoe hebben en weet. Want hem is te 21moede alse enen dronken mensce, die sijns selfs niet 22en is. En̄ hier af comt menighe selsene wise, die selke 23moruhertighe mensche niet wel bedwinghen en con- 24nen⁽²⁾: dat is dat sy dicwile haer hoeft op heffen met 25openen oghen in den bemel, overmits ongheduerich ver- 26langhen: als nu bliscap, als nu weenen; alse nu sin-

(1) Sur. et per amorem in unitatem spiritu deficere ac excedere.

(2) Sur. quos quidem corde molles non facilè nôrunt comprimere.

[p. 257]

1ghen; als nu criten; nu wel, nu wee, en̄ dicwile beide 2te gader, al springende lopen, hande te gader slaen, 3knielen, neder bughen en̄ aldusdanich baraet in menigher- 4wijs⁽¹⁾. Alsoe langhe alse die mensche hier bi blijft, en̄ 5met openre herten op gherecht steet tote der rijcheit Gods 6die in sinen gheeste leeft, soe ghevoelt hi nuwe gherinen 7van Gode en̄ nuwe ongheduer van minnen, en̄ soe vernuwen 8alle dese dinghen. En̄ hier omme moet die mensce, overmits 9dit lijflike ghevoelen, bi wilen doerliden in een gheestelic 10ghevoelen, dat redelic es; en̄ overmits dat gheestelic ghe- 11voelen doerlieden in een godlic ghevoelen, dat boven redene 12is, en̄ overmits dat godlike ghevoelen hem selven onsinken 13in een onbeweghelic salich ghevoelen. Dat ghevoelen es onse 14overweselike salicheit die een ghebruken Gods es ende alle 15sijnder gheminder. Dese salicheit dat is die duystere stille 16die altoes ledich steet: si is Gode weselic, en̄ allen creaturen 17overweselic. En̄ daer eest te nemene⁽²⁾ dat die persone⁽³⁾ wi- 18ken en̄ verwielen in die weselike minne, dat is in ghebruke- 19liker⁽⁴⁾ enicheit; en̄ nochtan altoes staende bliven, na per- 20soenliker aert, in werken der Drieheit⁽⁵⁾.

(1) Sur. atque id genus multimodos exhibent gestus.

(2) Sur. De ipsa accipiendum est.

(3) Personas divinas, zegt Surius.

(4) Aldus alle onze Codices. Surius moet echter weseliker hebben gelezen, want hy vertaelt: id est (in) essentialem unitatem.

(5) Sur. et nihilo minùs, secundum personales proprietates semper in Trinitatis actionibus perstare.