Werken. Deel 6. Die chierheit der gheestelijker brulocht. Vanden blinckenden steen. Dat boec der hoechster waerheit
(1868)–Jan van Ruusbroec–
Auteursrechtvrij|
Regelnummers proza verbergen
| |
Hoe wi Gods selen ghebruken. C. XIII.5Sal die mensche Gods ghebruken, daer toe behoren 6drie punten, dat es ghewarich vrede, inwendich zwighen, 7en̄ minlic aencleven. Die tusschen hem en̄ Gode ghewa- 8righen vrede vinden sal, hi moet Gode alsoe lief hebben, 9dat hi met vrien moede, ende om die ere Gods, alle dies 10vertien mach, dat hi onoirdelije oefent oft mint, en̄ jeghen 11die ere Gods besit oft besitten mochte. Dit is dat ierste punt 12dies noot es allen menschen. 13Dat ander punt es een inwendich zwighen: dat is, dat hi 14si ledich en̄ onghebeelt van alle dien dinghen, die hi ye 15ghesach oft ghehoirde. 16Dat derde punt is een minlic aeneleven aen Gode, en̄ 17dat selve aeneleven is ghebruken; want die aen Gode cleeft 18van pure minnen, en̄ niet om sinen eyghenen oirbaer, 19hi ghebruuct Gods inder waerheit, en̄ ghevoelt dat hi 20Gode mint en̄ ghemint wert van Gode. 21Noch sijn drie ander punten, die hogher sijn, die den 22mensche stadighen en̄ hebbelic maken, altoes te ghebrukene 23en̄ Gods te ghevoelne, als hi hem daer toe voeghen wilt. 24Dat ierste punt van desen dat is rasten inden ghenen 25dies men ghebruuet: dat is, daer lief van lieve verwonnen | |
[pagina 238]
| |
1wert, en̄ lief van lieve beseten wert in bloter weseliker min- 2nen. Daer is lief in lief met liefde ghevallen, en̄ yeghelie 3is des anders al gheheel, in besittene en̄ in rasteneGa naar voetnoot(1). 4Hier na volcht dat ander punt en̄ dat heet een ontslapen 5in Gode: dat is daer die gheest hem selven ontsinet hi en 6weet wie, oft waer, oft hoe. 7En̄ hier na volghet dat leste punt dat men ghewoerden 8canGa naar voetnoot(2), dat is daer die gheest scouwet een duysternisse, daer 9hi met redene niet inne en mach. En̄ daer in ghevoelt hi 10hem ghestorven en̄ verloren en̄ één met Gode, sonder diffe- 11rentie of ondersceit. En̄ daer hi hem één met Gode ghe- 12voelt, daer is God selve sijn vrede en̄ sijn gebruken en̄ 13sijn raste. En̄ hier om eest al grondeloesGa naar voetnoot(3), daer hi sijns 14selfs in sterven moet in salicheden, en̄ wederlevende werden 15in duechden alst minne ghebiet en̄ haer beruerenGa naar voetnoot(4). Siet 16ghevoeldi dese ·vj· punten in u, soe ghevoeldi al dat ie 17voir gheseit hebbe oft segghen mochte. En̄ in uwen inkere 18is u alsoe licht en̄ alsoe ghereet scouwen en̄ ghebruken, 19als dat ghi leeft inder naturenGa naar voetnoot(5). 20En uut deser rijcheit comt een ghemein leven, daer ic 21u af gheloefde te segghen inden beghinne. |
|