Werken. Deel 6. Die chierheit der gheestelijker brulocht. Vanden blinckenden steen. Dat boec der hoechster waerheit
(1868)–Jan van Ruusbroec– Auteursrechtvrij
Regelnummers proza verbergen
| |
Vanden derden grade der gaven van Verstandenis. C. LXVIII.8Na diere maten dat die locht wert verclaert van claerheit 9der sonnen, daer na wert die hitte groet, en̄ ghemeyne in 10vruchtbaerheden. Eest dat onse redene en̄ onse verstaen aldus 11verlicht wert, te bekennene met onderscede godlike waer- 12heit, soe wert de wille, dat es de minnende cracht, verhit in 13riken utevloyene in trouwen en̄ in minnen inder ghemeen- 14heitGa naar voetnoot(1). Want dese gave sticht in ons een wide ghemeyne 15minne, overmits kennisse der waerheit dat wi vercrighen ute 16hare claerheit. Want die eenvuldichste dat sijn die ghesaetste, 17en̄ alre best in vreden in hem selven; en̄ si sijn diepst ver- 18sonken in Gode, en̄ si sijn alre claerst in verstane, en̄ alder 19menichfuldichst in goeden werken, en̄ alre ghemeynst in 20uutvloyender minnen. En̄ si werden minst ghehindert, want 21si sijn Gode ghelijcst; wantGa naar voetnoot(2) hi is eenvoldich in sinen 22wesene, claerheit in sinen verstane, en̄ ene utevloyende ghe- 23meyne minne in sinen werkene. En̄ soe wy Gode in desen 24drien ghelikere sijn, soe wi met hem meer verenicht sijn. 25En̄ hier omme selen wi in onsen gronde eenvoldich bliven, | |
[pagina 157]
| |
1en̄ met verlichter redenen alle dinghen merken, en̄ met ghe- 2meinre minnen alle dinc dorevloyen. Alsoe alse de sonne des 3hemels blivet in hare selven, dat si is eenvoldich en̄ onver- 4wandelt, nochtan is hare claerheit en̄ hare hitte ghemeine in 5al de werelt. 6Nu verstaet hoe wi wandelen selen met verlichter redenen 7in ghemeinre minnen. Die Vader es een aenbeghin alder 8godheit, na wesene en̄ na persone. Hier omme selen wi ons 9nederbughen naden gheeste, in oetmoedigher reverencien, 10vore die hoechheit des Vaders: soe besitten wi oetmoe- 11dicheit, die een fondament is alre doghede. Wi selen 12ynnichlijc anebeden, dats ere en̄ weerdicheit bieden der 13moghentheit des Vaders: soe werden wi gheestelike ver- 14haven, want hi in sire macht alle dinc van niete scepte en̄ 15onthout. Wi selen gheven lof en̄ danc, en̄ ewighen dienst 16der trouwen en̄ der minnen Gods, die ons verlost heeft van 17den bande des viants en̄ vander ewigher doot: soe werden 18wi vri. Wi selen toenen en̄ claghen der wijsheit Gods blintheit 19en̄ onbckennisse menscheliker naturen, en̄ selen begheren 20dat alle menschen verclaert werden, en̄ kennisse der waer- 21heit vercrighen: soe wert God van hem bekent en̄ gheert. 22Wi selen bidden der ontfermherticheit Gods vore die sonde- 23ren, op dat si bekeert werden en̄ voertgaen in dogheden: soe 24wert God van hem begheerlic ghemint. Wi selen gheven 25mildelike alle den ghenen, dies behoeven, uter riker goeden 26Gods, op dat si alle vervult werden en̄ wedervloyen in Gode: 27soe wert God van hem allen beseten. Wi selen offeren den 28Vader in eren en̄ in weerdicheden al den dienst en̄ alle die 29werke, die Christus na sijnre menscheit van minnen ye ghe- 30wrachte: soe wert al onse ghebet ghehoirt. Wi selen oec 31offeren den Vader in Christo Jhesu al dat ynnighe toevoeghen 32der inghele en̄ der heylighen en̄ alre goeder menschen: soe | |
[pagina 158]
| |
1werden wy met hem allen verenicht inder eren Gods. Noch 2selen wi offeren den Vader al den dienst der heyliger Kerken, 3en̄ die hoghe Sacrificie van allen priesteren, en̄ al dat wi 4gheleysten en̄ verstaen moghen, inden name Christi, op dat 5wi Gode ontmoeten overmits Christum, en̄ hem gheliken in 6ghemeinre minnen en̄ eenvoldich overliden alle ghelijcheit, 7en̄ met hem verenighen in die weselike enicheyt. Altoes sele 8wi met Gode in enicheden bliven, en̄ met Gode en̄ met allen 9heylighen ewelike utevloyen in ghemeinre minnen, en̄ altoes 10weder inkeeren met dancbaerheden en̄ met loven, en̄ in ghe- 11brukeliker minnen ons selven ontsinken in weseliker rasten. 12Dit is dat rijcste leven dat ie weet; en̄ hier mede besitten wi 13die gave der Verstendicheit. |
|