Werken. Deel 6. Die chierheit der gheestelijker brulocht. Vanden blinckenden steen. Dat boec der hoechster waerheit
(1868)–Jan van Ruusbroec– Auteursrechtvrij
Regelnummers proza verbergen
| |
[pagina 126]
| |
1dat bloet wesen ons Gheests, in dier hogher stillen onthoecht 2God allen creaturen in ghescapenen lichteGa naar voetnoot(1). Dese hoghe 3enichet godliker naturen es levendich en̄ vruchtbaer; want 4uut deser selver enicheit wert dat ewighe Woert gheboren 5vanden Vader sonder onderlaet. En̄ overmits dese gheboirte 6bekent die Vader den Sone en̄ alle dinc inden Sone. Ende 7die Sone bekint den Vader en̄ alle dinc inden Vader, want 8si sijn eenvoldighe nature. Ute desen ondersiene des Vaders 9en̄ des Soens in ere ewigher claerheit, vloyt een ewich welbehaghen 10en̄ ene grondelose minne, en̄ dat is die heylighe 11Gheest. En̄ overmits den heylighen Gheest en̄ die ewighe 12wijsheit, neycht hem God tote elker creaturen met onder- 13scede, en̄ gavet en̄ onfunct in minnen elken, na sine edelheit 14en̄ na sinen staet daer hi in gheset es en̄ vercoren overmits 15doghede en̄ die ewighe versienicheit Gods. En̄ hier af wer- 16den beweecht alle goede gheeste in hemel en̄ in eerde, in 17dogheden en̄ in gherechticheden. |
|