Werken. Deel 6. Die chierheit der gheestelijker brulocht. Vanden blinckenden steen. Dat boec der hoechster waerheit
(1868)–Jan van Ruusbroec–
Auteursrechtvrij|
Regelnummers proza verbergen
| |
Hoe die derde riviere stedecht den wille in alre volmaectheit. C. XXXIX.4Overmits dese vroude, en̄ volheit der gracien, en̄ godlike 5trouwe, onsprinct en̄ vloyt die derde riviere in deser selver 6enicheit des gheests. Dese riviere ontfunct den wille ghelijc 7den viere, ende verslynt en̄ verteert alle dinc in enicheit, 8en̄ overvloyt en̄ dorevloyt alle die crachte der sielen, met 9riken gaven en̄ met sonderlingher edelheit; en̄ si maect 10inden wille ene subtile gheestelike minne sonder arbeit. 11Nu sprect Christus inwendich inden gheeste overmits 12dese berrende riviere. ‘Gaet ute met oefeninghen, na 13die wise deser gaven en̄ deser toecomst.’ Overmits 14die ierste riviere, dat es een eenvoldich licht, soe is die 15memorie verhaven boven sinlike invallen en̄ ghesedt en̄ 16ghestadicht in enicheit des gheests. Overmits die andere 17riviere, dats in ghestorte claerheit, soe es verstannisse 18ende redene verlicht te bekenneneGa naar voetnoot(2) alrchande wise der 19doghede en̄ oefeninghe, en̄ heymelicheit der ScrifturenGa naar voetnoot(3) 20met ondersceede. Overmids die derde riviere, dat es ene 21inghegheeste hitteGa naar voetnoot(4), soe is die hoghe wille ontfunct in stilre 22minnen en̄ ghegavet met groter rijcheit. Aldus es dese 23mensche een gheestelic verlicht mensche worden; want 24die gracie Gods hout hare alse ene fonteine in enicheit | |
[pagina 112]
| |
1des gheestesGa naar voetnoot(1); en̄ de riviereGa naar voetnoot(2) maken inden crachten een 2uutvloyen met allen doghedenGa naar voetnoot(3). En̄ die fonteine der gra- 3cien eyscht altoes een wedervloyen inden selven gronde, 4daer dat vloyen uut comt. |
|