Werken. Deel 6. Die chierheit der gheestelijker brulocht. Vanden blinckenden steen. Dat boec der hoechster waerheit
(1868)–Jan van Ruusbroec–
Auteursrechtvrij|
Regelnummers proza verbergen
| |
Hoe dierste riviere deser fonteinen chiert de memorie. C. XXXVI.17Die ierste riviere der gracien die God vloyen doet in deser 18toecomst, dat es ene pure eenvoldicheit die lichtet inden 19gheeste sonder onderscheet. Dese riviere nemt haren 20oirspronc inder fonteinen in enicheit des gheestes, en̄ vloyt | |
[pagina 105]
| |
1rechte neder en̄ doregheet alle die crachte der sielen, die 2overste metten nedersten, ende verhefse boven alle menich- 3fuldicheit en̄ onledicheit, en̄ maect inden mensche eenvul- 4dicheit, en̄ toent ende gheeft hem inwendighen bant in sijns 5gheests enicheit. Aldus wert die mensche verhaven nader 6memorien, en̄ ontslaghen van vremden invalle en̄ van onghe- 7stadicheden. 8Nu eyscht Christus in desen lichte een uutgaen na wise 9des lichts en̄ deser toecomst. Soe gheet de mensche ute en̄ 10merket ende vindet hem selven, overmits dit eenvoldighe 11licht dat in hem ghestort es, ghevoeghet, en̄ ghestadicht, 12ende dore gaen en̄ onthouden in enicheit sijns gheests ofte 13sire ghedachtenGa naar voetnoot(1). Hier wert de mensche ghehoecht en̄ 14gheset in een nuwe wesen, en̄ hi keert hem in, en̄ stelt sine 15memorie op bloetheit, boven alle invalle sinliker beelden 16en̄ boven menichfuldicheit. Hier besit de mensche weselike 17en̄ overnatuerlike enicheit sijns gheests alse sinc eyghene 18woninghe, ende sijns selfs ewighe persoenlike erfachticheitGa naar voetnoot(2). 19Altoes heeft hi natuerlike en̄ overnatuerlike neyghen in die 20selve enicheit; en̄ die selve enicheit sal hebben, overmits die 21gaven Gods en̄ eenvoldighe meyninghe, een ewich minlic 22neyghen toe dire hogher enicheit, daer die Vader en̄ die Sone 23in bande des heylichs Gheests verenicht sijn met allen 24heylighen. En̄ hier met es hi der ierster rivieren, die enicheit 25eyscht, ghenoechGa naar voetnoot(3). |
|