Werken. Deel 6. Die chierheit der gheestelijker brulocht. Vanden blinckenden steen. Dat boec der hoechster waerheit
(1868)–Jan van Ruusbroec– Auteursrechtvrij
Regelnummers proza verbergen
| |
[pagina 103]
| |
1des heylichs Gheests, in allen treckene ende in sprekene 2na gherechticheitGa naar voetnoot(1); en̄ die sijns niet en soect, in tijt noch 3in ewicheit; en̄ donkerheit en̄ zwaerheit, en̄ alre hande 4ellendicheit effene weghen en̄ draghen can in gherechter 5verduldicheit, en̄ Gode danct van allen, en̄ offert hem op 6in oetmoedigher ghelatenheit: Hi heeft die ierste toecomst 7Christi ontfaen, na wise inwendigher oefeninghenGa naar voetnoot(2). Ende 8hi is met ynnighen levene ute ghegaen, en̄ heeft in hem 9selvenGa naar voetnoot(3) gheciert, met riken dogheden en̄ met gaven, leven- 10dicheit dies herten, en̄ die lijflike ghevoellike enicheit. Alse 11die mensche wel ghepurgeert en̄ ghesaedt esGa naar voetnoot(4) en̄ in ghe- 12trocken is naden nedersten deele, soe mach hi inwendich 13verclaert werden alst Gode tijt dunct en̄ hijt ghebiedt. En̄ 14oec mochte hy herde saen verclaert werden biden beghinne 15sijns keersGa naar voetnoot(5), opdat hi hem gheheel opdroeghe inden wille 16Gods ende verteghe alre eyghentheit sijns selfs: daer ane 17gheleghet alGa naar voetnoot(6). Maer hi moeste namaels die wisen ende 18die weghe op gaenGa naar voetnoot(7), die hier vore ghetoent sijn, beyde 19in uutwendighen en̄ in inwendighen levene; en̄ dat soude | |
[pagina 104]
| |
1hem lichtere sijn dan enen anderen die van beneden op 2waert gheet; want hi hadde meer lichts dan die ander 3menschen. |
|