Logo DBNL
Werken. Deel 6. Die chierheit der gheestelijker brulocht. Vanden blinckenden steen. Dat boec der hoechster waerheit (1868)

Werken. Deel 6. Die chierheit der gheestelijker brulocht. Vanden blinckenden steen. Dat boec der hoechster waerheit

(1868)–Jan van Ruusbroec–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende

Van opghetoghenheden ende openbaringhen Gods. C. XXIV.

1Ute deser woede en̄ ute ongheduericheden, werden selke 2menschen ghetrocken bi wilen boven sinlicheit inden gheeste, 3en̄ hen wert toe ghesproken met woerden, ofte ghetoent met 4beelden ende met gheliken, enighe waerheit diere hem noet 5is ofte anderen menschen, ofte toecomende dinghe. Dit 6heeten revelacien ofte visioene. Sijnt lijflike beelden, hi 7onfaetse inder ymaginacien, Dit werct die enghel wel 8inden mensche, overmits die cracht Gods. Eest versten- 9dighe waerheit, ofte gheestelike gheliken daer hem God in 10vertoent grondeloes(1), hi onfeet(2) inden verstane, ende hi 11macht voirt bringhen met woerden alsoe verre alstmen 12woerden(3) mach. Bi wilen mach oec die mensche ghe- 13trocken werden boven hem selven en̄ boven den gheeste 14(maer niet buten hem selven na alre wijs(4),) in een onbe- 15gripelijc goet, dies hi nemmermeer ghewaerden noch ghe- 16toenen en can, na die wise dat hijt hoerde en̄ sach, want 17horen en̄ sien es één in dien eenvoldighen werke en̄ in dien 18eenvoldighen ghesichte. En̄ en mach nieman werken inden 19mensce dan God alleene sonder middel, ofte sonder mede 20werken enigher creaturen. Dit hetet raptus, dat is alsoe vele 21gheseit als gheroevet ofte overghenomen ofte wech ghevoert. 22Bi wilen ghevet God selken mensche corte blicke inden 23gheeste, rechte als de blixeme des hemels. Soe comet ene 24corte blic ere sonderlingher claerheit, en̄ die scijnt ute ere

1eenvoldigher bloetheit(1). Ende soe wert die gheest verha- 2ven boven hem selven in enen oghenblicke, ende te hans is 3dat licht leden en̄ die mensce comt te hem selven. Dit werct 4God selve, ende het is seer edel, want dit werden dicwile 5verlichte menschen(2).

6Eene andere maniere hebben bi wilen dese menschen 7die in woede van minnen leven, want in hem schijnt, 8bi wilen, eenre hande licht(3), ende dit werct God met 9middele. In desen lichte, verheft hem dat herte ende die 10begheerlike cracht jeghen dat licht, ende inden ghemoete 11dies lichts(4) es die ghelost ende die ghenoechte soe groet, 12dat(5) dat herte niet gheliden en can, maer met vrou- 13den berstet ute met ere stemmen: ende dit heet Jubileren 14ofte Jubilacie, dats ene vroude diemen met woerden niet 15ghetoenen en can. En̄ des en machmen niet ghehoeden, 16wiltmen met op gherechter openre herten dat licht ontmoe- 17ten, daer en moet die stemme na volghen, also langhe alse 18de oefeninghe en̄ die wyse duert(6) Selke ynnighe menschen 19werden gheleert overmits haren inghel, ofte overmits andere 20inghelc in droeme, selc wile, van menigherhande dinghen 21dies hem noot es. Men vint oec selke menschen die vele 22invals hebben ofte insprekens, ofte dunkens, ende nochtan 23blivende inden sinnen van buten, en̄ hem droemet wonder(7); 24maer dese en weten van woede van minnen niet, want si

1sijn menichfuldich ende onghewondet van minnen(1). Dit 2mach natuerlic sijn, ofte vanden viant, ofte vanden goeden 3inghel. En̄ hier omme, alsoe verre alst der heyligher Scrif- 4turen ghelijc es en̄ der waerheit, soc mach menre af hou- 5den(2) en̄ niet meer: wilt menre meer af houden men werdet 6lichte bedroghen.


Vorige Volgende