Werken. Deel 6. Die chierheit der gheestelijker brulocht. Vanden blinckenden steen. Dat boec der hoechster waerheit

Regelnummers proza verbergen

Een ghelikenisse hoemen die ierste wise oefenen sal. C. XV.

17Nu merket ene ghelikenisse hoe dese oefeninghe sijn sal. 18Alse dat natuerlike vier, overmits sine hitte en̄ sine cracht, 19op ghedreven heeft dat water ofte andere licore toe den

[p. 71]

1walle⁽¹⁾, dat is sine hoechste were. Soe drayt dat water en̄ 2valt weder op den selven gront, en̄ wert dan weder op ghe- 3dreven tot den selven werke van crachte des viers: alsoe 4dat dat water altoes wallende si, en̄ dat dat vier altoes dri- 5vende si.

6Alsoe ghelikerwijs werct dat inwendighe vier des heylichs 7Gheests. Het drivet, en̄ stoket, en̄ jaghet dat herte en̄ alle die 8crachte der sielen tot den walle⁽²⁾, dat es Gode te dankene 9en̄ te lovene, na die wise die ie vore seide. Ende soe valt 10men weder op den selven gront daer de gheest Gods berret: 11alsoe dat dat vier der minnen altoes berne, en̄ dat dat herte 12des menschen altoes danke en̄ love met woerden en̄ met 13werken, en̄ altoes in nederheden blive⁽³⁾: soe dat men groet 14achte dat men doen soude en̄ dat men gherne dade, en̄ cleyne 15achte dat men doet⁽⁴⁾.

(1) L alleen, totten wolken, kwalyk. Toe den walle zegt zoo veel als tot op het zieden. Surius vertaelt ita ut ebulliat. En de uitgave van 1624 heeft tot den soeye.

(2) L. alleen heeft nog eens kwalyk: totten wolken.

(3) Sur. et nihilominus semper in imo perseveret.

(4) Sur. ita ut magnipendat quidem id quod meritò à nobis Deo praestari debet, quodque illi libentissimè praestaremus, parvipendat verò id quod facit.