Werken. Deel 6. Die chierheit der gheestelijker brulocht. Vanden blinckenden steen. Dat boec der hoechster waerheit
(1868)–Jan van Ruusbroec– Auteursrechtvrij
Regelnummers proza verbergen
| |
[pagina 39]
| |
Van Reinicheden. C. XXII.1Ute deser soberheit comt reynicheit van siele en̄ van live, 2want nieman en mach volcomelike reine sijn ane lijf en̄ ane 3siele, dan die sober is aen live en̄ an siele. 4Reynicheit des gheests es dat die mensche ane ghene crea- 5ture en cleve met gheneigheder ghelost; maer ane Gode 6allene, want men sal alle creaturen orboren, en̄ Gods allene 7ghebruken. Reynicheit des gheests doet den mensce ane 8Gode cleven boven verstaen en̄ boven ghevoelen, en̄ boven 9alle die gaven die God storten mach inder sielen: want al 10dat de creature onfeet in haer begrijp ende in hare ghe- 11voelenGa naar voetnoot(1), dat wilt si liden, en̄ rasten in GodeGa naar voetnoot(2). Men sal ten 12Sacramente des outaers niet gaen om smaec, noch om be- 13gherte, noch om ghelost, noch om vrede noch om ghepayt- 14heit, noch om soeticheit, noch om gheen dinc dan om die 15ere Gods ende om toenemen in allen dogheden. Dit is rey- 16nicheit des gheests. 17Reynicheit des herten is dat de mensche in elke lijflike 18becoringhe ofte beweghinghe der naturen, met vriheden sijns 19willen, met nuwen toeverlate, sonder twivel hem te Gode 20keere, met nuwer trouwen ende met starken wille emmer- 21meer met Gode te blivene. Want consent gheven ter sonden 22ofte ter ghelost, die de lijflike nature begheert alse ene beeste, 23dat is een sceyden van Gode. 24Reynicheit des lijfs es dat hem die mensche ontrecke en̄ 25hoede van oncuyscen werken, in welker wijs datse sijn, en̄ 26hem consciencie tughet en̄ wroeghet dat oncuyscheit ware, en̄ 27jeghen dat ghebot en̄ die ere en̄ den wille Gods. | |
[pagina 40]
| |
1Overmits dese drie wisen der reynicheit, wert verwonnen 2en̄ verdreven die sevende dootsonde, dats oncuyscheit. Dat 3is een ghebrukelic ave neyghen des gheests van Gode, op yet 4dat ghescapen is, ende oncuysche werke des lives buten orlove 5der heyligher Kerken, en̄ lijflike woninghe der herten op 6smaec of op ghelost enigher creaturen, wat dinghe dat siGa naar voetnoot(1). 7Ic en meyne niet snelle beweghinghe des believens ofte der 8ghelost, dat nieman beweren en machGa naar voetnoot(2). 9Nu suldi weten dat puerheit des gheests hout den mensce 10in ene ghelijcheit Gods, onbecommert van creaturen, in Gode 11gheneyghet en̄ met hem verenicht. 12Reynicheit des lijfs ghelijct men der witheit der lelien, en̄ 13der puerheit der inghelen. Inden wederstane ghelijct mense 14der roetheid der rosen, en̄ der edelheit der martelaren. Indien 15datment van minnen Gode te eren doet, soe eest volmaect. 16En̄ soe ghelijctmense der goutbloemenGa naar voetnoot(3); want het is ene dic 17hoechste chierheit der naturen. 18Reynicheit van herten doet vernuwen ende toenemen de 19gracie Gods. In reynicheit der herten werden ghedicht ende 20gheoefent en̄ behouden alle doghedeGa naar voetnoot(4). Si hoedet en̄ bewaret 21die sinne van buten; si dwinghet en̄ bindet die veelike ghe- 22lost van binnen; en̄ si es een chierheit alle der inwendicheit. 23En̄ si is een slot der herten vore ertsche dinghen en̄ vore alle 24bedriechelicheit, en̄ een opdoen tote hemelsche dinghen en̄ 25tote alre waerheit. Ende hier omme sprect Christus. ‘Salich 26sijn sy die reyne sijn van herten, want si selen Gode sienGa naar voetnoot(5),’ | |
[pagina 41]
| |
1in welken siene besteet onse ewighe vroude, en̄ al onse loen, 2ende inganc onser salicheit. Hier omme sal de mensche sober 3sijn en̄ mate houden in allen dinghen, en̄ hoeden hem van 4wandelinghe en̄ van allen oesuyn, daer reynicheit der siele 5ofte des lives af besmet mochte werden. |
|