Werken. Deel 6. Die chierheit der gheestelijker brulocht. Vanden blinckenden steen. Dat boec der hoechster waerheit

Regelnummers proza verbergen

Van een gheestelijc uutgaen in alle dogheden. C. XI.

6Nu verstaet en̄ merct, Christus sprect, inden beghinne des 7sermoens: Siet, dat is overmits caritate en̄ ene suvere 8consciencie, also ghi horet⁽²⁾ inden beghinne. Nu heeft 9hi⁽³⁾ ons ghetoent wat wi sien selen, dat sijn dese drie toe- 10comste⁽⁴⁾.

11Nu ghebiet hi ons wat wi doen selen voirt, en̄ sprect: Gae_t 12ute. Hebdi dat ierste poent dat ghi siende sijt in gracien en̄ 13in caritaten; en̄ hebdi te rechte wel ghemerct uwen exemplaer 14Christum en̄ sijn uutgaen: soe ontsprinct in u, ute caritaten 15en̄ ute minliken merkene uwen Brudegom, ene gherech- 16ticheit, dats dat ghi hem begheert te volghene in dogheden. 17Dan sprect Christus in u: Gaet ute. Dit uutgaen moet sijn 18in ·iij· manieren. Wi moeten uutgaen te Gode, en̄ tot ons 19selven, en̄ tot onsen evenkersten, en̄ dit moet sijn met cari- 20taten en̄ met gerechticheden; want caritate crighet altoes 21opwert tot den rike Gods, dat is God selve, want hi is die 22oirsprone daer si sonder middel ute ghevloten is, en̄ overmits 23eninghe in blivende is. Gherechticheit die ute caritaten 24ontsprinct, wilt alle die seden en̄ alle die dogheden⁽⁵⁾ vol-

(2) Versta hoordet in praeter. L en M hebben ghehoert hebt.

(3) L en M. Daer na heeft hi.

(4) L en M. deze drie voerseide toecomste sijns.

(5) bonos mores ac virtutes omnes, zegt Surius.

[p. 25]

1voeren, die den rike Gods, dat is der sielen, eerlic en̄ tame- 2lic sijn.

3Dese ·ij· dats caritate en̄ gherechticheit, legghen een fon- 4dament inden rike der siclen, daer God in wonen sal: en̄ dit 5fondament es oetmoedicheit.

6Dese drie doghede draghen al den last en̄ al dat ghestichte 7alre doghede en̄ alre edelheit; want caritate hout den men- 8sche altoes vore die grondelose goede Gods, daer si ute vloyt, 9op dat hi Gode eerlic leve en̄ staende blive, en̄ toeneme in 10allen dogheden en̄ in gerechter oetmoedicheit. En̄ gherech- 11ticheit hout den mensce vore die ewighe waerheit Gods, op 12dat hi der waerheit ontdect si, en̄ verclaert werde, en̄ alle 13doghede volvoere, sonder dolen⁽¹⁾. Mer oetmoedicheit hout 14den mensche altoes vore die hoghe moghentheit Gods, op dat 15hi altoes cleine en̄ neder blive, en̄ hem op Gode verlate, en̄ 16van hem selven niet en houde. Dit is die maniere hoe hem 17die mensce houden sal vore Gode, dat hi altoes toeneme in 18nuwe doghede.

(1) Deze volzin komt voor, gelyk wy hem hier geven, in D, F, G en I; in L en M verschilt hy een weinig, doch is niet klaerder. In de uitgave van 1624 leest men: Opdat hy de selve (de waerheid) ontdecke, ende verclaert mach worden, ende aldus sonder dolen volbringen. Surius stemt hiermede genoegzaem overeen, zeggende: quo veritatem dilucidè perspiciat et clarè intelligat, atque ita virtutes omnes absque ullo perficiat et exequatur errore.