Werken. Deel 5. Vanden twaelf beghinen
(1863)–Jan van Ruusbroec–
Auteursrechtvrij|
Regelnummers proza verbergen
| |
[pagina 119]
| |
De tertia charitatis libra, et de immensa Dei erga nos charitate. C. XLVI.1Hier na volghet die derde waghe in minnen, die alle dinc 2ordiniert en̄ deylt in drien, tijt, en̄ leven en̄ substancie, 3daer wy af leven inder tijtGa naar voetnoot(1). Ghi sult merken met ondersceede 4dat ons God inder tijt met hem selven heeft ghedient, 5ghemint en̄ gheëert in drien manieren. Inden beghinne der 6tijt, hevet hi den mensche ghemaect te sinen beelde ende te 7sinen ghelike. Die dienst was groet; die ere was noch 8mereGa naar voetnoot(2); sine minne es sonder mate alre meest. In midden 9der tijt es hi neder comen in onser naturen, in sinen properen 10persoen, en̄ hi hevet ons ghedient, gheleeft en̄ gheleert, 11en̄ ghemint al toter doot des crucen. Ende hi is om ons van 12minnen ghestorven, en̄ hi hevet onse doot der sonden ghedoot 13met sijnre doot. En̄ hi is op verstaen in sine glorie, en̄ op 14ghevaren te sinen Vader; en̄ hi hevet sinen Gheest gheseint, 15die in ons leeft en̄ woent; en̄ daer in sijn wi hermaect en̄ 16vernuwet inden tijt van gracien; en̄ hi hevet ons ghegeven 17en̄ ghelaten sijn vleysch en̄ sijn bloet in spisen en̄ in dranke: 18en̄ eest dat wi hem dienen, eren en̄ minnen, so moghen wi 19sijns ghesmaken. En̄ hi hevet ons gheloeft, in rechter trouwen, 20dat hi weder comen sal inden lesten dagheGa naar voetnoot(3), dat is in 21dat einde der werelt, met sinen inghelen, met groter moghentheyt. 22Dan sal hi ons op verwecken glorioes in siele en̄ in 23lichame, en̄ hi sal ons mit hem voeren te sinen Vader; en̄ 24daer selen wi met hem beiden, in eenheit des heylichs Gheest 25verbliden en̄ regneren ewelike sonder einde. | |
[pagina 120]
| |
1Siet, dit is die waghe der minnen die wi van Gode onfaen 2hebben, en̄ die wi hem weder sculdich sijn na onse vermoghen. 3Hi hevet ons ghegeven dat wi sijn, en̄ dat wi hebben, 4en̄ dat wi vermoghen; en̄ hi hevet ons ghegeven dat hi is, 5en̄ dat hi heeft, en̄ al dat hi vermach. En̄ hi hevet ons ghedient 6en̄ gheëert, en̄ hi mint ons ewelijc. Siet, dit is die 7waghe sijnre minnen die hi ons ghegeven heeft, en̄ hi eyscht 8ons ghelijc, effen waghe, sal onse leven hem behaghen. en̄ 9hier omme hevet hi ons den tijt vanden jare in drien ghedeilt, 10die ons brinct daer wi senlyc af levenGa naar voetnoot(1); en̄ hi ghevet sine 11gracie in drie wisen, daer hi ons mede mechtich maect, en̄ 12leert, en̄ wijst hoe wi hem selen in dogheden leven: en̄ onse 13doechtsam leven hevet oec ‧iij‧ wisen die ons volmaken in 14minnen en̄ in dogheden, en̄ bringhen ons in ewichGa naar voetnoot(2) salich 15leven. |
|