Werken. Deel 5. Vanden twaelf beghinen

Regelnummers proza verbergen

De tertia Deum amandi ratione. C. XXVI.

23Hier na volcht dat derde punt hoe wi Gode selen minnen 24uut al onser craften. God is één in sijnre naturen, en̄ sine 25nature is vruchtbaer in drieheit der persone, ewich uutvlie-

[p. 70]

1tende, levende en̄ werkende met ondersceide der persone, 2kennende en̄ minnende, sceppende ende makende hemele en̄ 3erde en̄ alle creaturen. En̄ hi is ewich, sonder onderlaet, 4weder invloyende, ledich sonder were in sinen wesene, met 5ewigher minnen in die eenheit des heylighen Gheestes: 6daer sijn wi, boven ons sclven⁽¹⁾, éne minne en̄ één ghebruken 7mit hem. Inden uutvloyen met gracien maect hi ons 8hem ghelijc, en̄ inden invloyene trect hi ons met hem in 9eenheit sijnre minnen⁽²⁾. Daer ghebiet ons die heylighe 10Gheest, dat is die ewighe minne Gods, dat wi selen minnen 11uut al onsen crachten, op dat wi een mit Gode werden in 12minnen. En̄ hier omme vergaderen in ons selven herte en̄ 13sin, siele en̄ lijf, en̄ alle onse crafte gheestelike en̄ lijſlike en̄ 14al dat wi sijn, ende verheffen ons selven in dat hoechste dat 15wi gheleysten moghen: daer vinden wi enicheit alre ghemeinder 16gheeste⁽³⁾ in die ſonteine der ghenaden Gods, die 17volheit is alre gaven ende alre naest der ewigher minnen 18Gods. Hier sijn alle minnende gheeste een gheestelike eincheit, 19daer God in leeft met sijnre gracien; en̄ hi gheeft yeghewelken 20die mint gracie en̄ ghenade, na dat hi weerdich is. 21Dese enicheit en mach niemen vinden noch ghevoelen, dan 22die ghene die alle hare crachten uut werken tote in ene ghestilde 23minne⁽⁴⁾, die ghelijct den Seraphinnen; want si is 24boven alle ordinen in oefeninghen van minnen, en̄ si is vol-

(1) D. alleen heeft: daer sijn wi, na onser wesen der ghescapenheit, boven, enz. Van dat byvoegsel is geen spoor in F en G, zoo min als by Surius.

(2) D. in sijnre eenheit minnen. kwalyk.

(3) F, G. alder ghemeinder gheeste. Sur. vertaelt: Ibi verò cunctorum amantium sprituum invenimus unitatem, enz. Men zal hier wel voor ghemeinder moeten lezen minnender.

(4) Sur. in tranquillum usque amorem.

[p. 71]

1heit alre gracien, daer alle oefeninghe van doechden in 2beghinnen en̄ einden.

3Ghestilde minne is boven al. Si pleecht allene haers selfs 4en̄ anders niet. Si is een volmaecte chierheit alre doechde. 5Si is boven bernende heet⁽¹⁾, alse een gloet van bernende 6colen, die alle materie en̄ alle onghelijc⁽²⁾ verteert in haers 7selfsheit: en̄ si is selve die hoechste graet in minnen. In 8hare en leeft noch comen noch gaen, noch woeden van 9minnen noch van doechden⁽³⁾. Die olie die al wallende alle 10onghelijc verbernet ende verteert heeft, die is ghestilt, puer, 11vicrich en̄ heeter dan heet. Stille minne leeft in Gode en̄ God 12in hare: daer en mach anders niet in comen. Si spijst en̄ 13voedt alle doechde, en̄ si is boven al, en̄ si en nemt gheen 14voedsel anders dan in Gode. Si ghelijct wale der sonnen, die 15uut gheeft hare hitte en̄ maect alle die werelt vrochtbaer, 16nochtan en gheefse haer selven niet. Ghelikerwijs dat die 17fonteine gheeft uut haer rivieren, en̄ si blivet altoes vol in 18haren levenden gronde: alsoe is die edele enicheit der 19minnender gheeste, daer God in levet met gracien, ende wi 20met hem in stilre minnen; daer uut vloyen ons alle gaven en̄ 21alle heylicheit, daer wi inne leven, en̄ si blivet sclve boven 22al onbeweghet. En̄ alsoe wi ons selven uutwerken en̄ al onse 23crachte in minnen, soe vinden wi alre minnender gheeste 24enicheit en̄ Gode met ons gheenicht in ghestilder minnen. 25En̄ boven dese enicheit en is anders niet dan eenheit des heylighen 26Gheestes, daer onser alre enicheit en̄ onse ghestilde 27minne inne ghewortelt is alse in haren levenden gronde. En̄ 28alse wi ons selven en̄ al onse crachten uut minnen⁽⁴⁾ in eenheit

(1) Sur. atque in suprema suî parte...fervet et ardet.

(2) quicquid sibi dissimile est, zegt Surius.

(3) Sur. nec etiam amoris virtutumque aestus.

(4) Versta, al minnende uitputten. Surius: Ita videlicet dum nosipsos, omnesque vires nostras in spiritus nostri unitate amando exhaurimus.

[p. 72]

1ons gheestes, daer is onse minne ghestilt; daer sien wi Gode, 2en̄ ons met Gode, en̄ alle minnende gheeste Gode gheenicht 3in enen siene eenvoudigher wijs. En̄ alsoe wert God van ons 4ghemint uut allen den crachten van onser sielen.