Werken. Deel 5. Vanden twaelf beghinen

De impedimentis verae contemplationis. C. VI.

Want vele menschen werden bedroghen

Dat si no scouwen, no onwise vinden en moghen⁽²⁾.
Die menschen hebben alle hinder,
Die noch scouwen no onwise en connen vinden⁽³⁾:
Die menichfoudich sijn van herten,
En̄ andere menschen nauwe merken;
Die vremde sorghe draghen
Ten vrienden en̄ ten maghen,
En̄ haers selfs noetorft⁽⁴⁾ besorghen⁽⁵⁾,
Die rijcheit Gods blivet hem verborghen.
Voirsienighe besceydenheid is goet.
Die vele sorghet, hi is onvroet⁽⁶⁾.
Uutkeer in een sinlic leven
Beneemt ghewarich ynnich pleghen⁽⁷⁾.
Die den sinnen van buten sijn ghenoech,
Si en vinden binnen⁽⁸⁾ gheen ghevoech;
Van buten traghe⁽⁹⁾ en̄ onbereet,
Van binnen ongheordent in lieve, in leet.

(2) Sur. Plures enim falluntur, ut nec ad contemplationem, nec ad id quod modi expers est, pertingere queant.

(3) Sur. et quicunque ea reperire non possunt, eos eertum est quibusdam distineri impedimentis.

(4) F. nootdorst. G. notorft.

(5) Sur. quique propriae vitae necessaria sollicitè conquirunt.

(6) Sur. sed qui multùm anxius et sollicitus est, is neutiquam prudens est.

(7) Sur. Foràs se convertere ad vitam sensibus plausibilem, veram internam exercitationem eliminat.

(8) F, G. van binnen.

(9) D. alleen, traech.

[p. 18]

 

Al moghen dese dinghen sijn sonder dootsonden,

 

Si letten⁽¹⁾ den mensce⁽²⁾ te comene in sinen gronden⁽³⁾.

 

Die sijn verbeeldet in vremden dinghen,

 

Si en moghen no scouwen, no onwise vinden.

(1) F. beletten.

(2) D. alleen, menseen. Kwalyk.

(3) quominùs ad suum pertingat fundum, zegt Surius.