Werken. Deel 4. Dat rike der ghelieven. Vanden vier becoringhen. Vanden seven sloten. Van seven trappen

Regelnummers proza verbergen

Van ‧iiij‧ wisen des gheesteliken levens. C. XVIII.

15En̄ al dit tuucht ons die prophete Ezechiel daer hi sprect: 16‘Si ginghen ende si keerden weder alse ene scinende 17blixene⁽⁴⁾.’ Want dat gelike dat hi sach van ‧iiij‧ dieren, 18die ghinghen en̄ keerden weder, dat betekent een gheestelie 19leven met ‧iiij‧ wisen, daer alle minne en̄ alle doechde in 20geoefent werden.

21Die ierste wise dat is gheestelike stercheit. Si doet en̄ 22verwint alle dinc, die Gode contrarie sijn en̄ den doechden. 23Ende hier omme heeft si eens leeus aensichte, die conine is 24der wilder dieren.

(4) Vglk. Ezech. 1, 14.

[p. 101]

1Die andere wise in een gheestelie leven, dat es ene opene 2milde herte Gode altoes ere te doene. Siele en̄ lijf, herte en̄ 3sin, en̄ al dat stercheit verwint en̄ doodt⁽¹⁾, dat offert dese 4wise Gode, en̄ berret al met devocien in werdicheden⁽²⁾. 5En̄ hier omme heeft si eens ossen aenschijn, ofte eens calfs, 6dat die joedsche wet offerde en̄ al verbernde ten love Gods.

7Die ‧iij‧ wise eens gheestelies levens, dat is wise bescedenheit. 8Die ordiniert alle dinc, in doene en̄ in latene, in 9ghevene en̄ in nemene, van buten en̄ van binnen, mit wisen 10onderscede vore die ewighe waerheit. En̄ hier omme heeft 11dese wise eens menschen aenscijn, die een redelijc dier is.

12Die vierde wise dat is rechte meninghe en̄ minne te Gode. 13Ende dese wise ghelijct men den aer⁽³⁾. Want die aer heeft 14luttel vleeschs ende vele plumen: en̄ alsoe, die Gode mint 15ende meint, hi acht cleyne vleysch en̄ bloet en̄ al dat vergankelic 16is. Maer hi hevet vele plumen, dat sijn hemelsche 17oefeninghen, die licht sijn⁽⁴⁾ en̄ verheffen te Gode. En̄ alsoe 18alse die aer vliecht boven alle voghele, alsoe vliecht meninge 19en̄ minne boven alle doechde, toe den ghenen die men meint 20en̄ mint. Ende de aer heeft oec een scarp subtyl ghesichte, 21daer hi mede scout in claerheit der sonnen sonder vermiden. 22Alsoe doet die ghene die Gode meint ende mint: hi scout in 23die rayen der ewigher sonnen sonder wiken; want hi mint 24Gode, en̄ alle doechden die cieren⁽⁵⁾ en̄ leyden moghen te 25Gode. En̄ hier omme is hi gherecht, en̄ vliecht op daer hi 26mint; ende altoes weder neder, daer hi hem oefent in doechden 27en̄ in goeden werken. En̄ aldus is hi gaende en̄ kerende, 28alse die blixene des hemels: want in opganghe en̄ in neder-

(1) Sur. et quicquid fortitudo debellat, vincit et occidit.

(2) Sur. cum devotione ac reverentia. Hy heeft dus en̄ gelezen.

(3) Thans arend of adelaer.

(4) Sur. quae levia sunt.

(5) F. chieren.

[p. 102]

1ganghe es sijn leven en̄ sine spise⁽¹⁾. En̄ alsoe doet die aer: 2in sinen hoechsten vloghe⁽²⁾, scout hi die cleine vissche in 3die zee, die sine spise sijn daer hi bi leeft; en̄ alsoe vlieghet 4hi op en̄ neder, en̄ in beiden wert hi ghespijst en̄ ghevoedt.

5En̄ aldus hebdi die figure van ‧iiij‧ dieren met ‧iiij‧ wisen, 6daer God in regneert, ende daer alle doechde in gheoefent 7werden.

(1) Sur. suam captat vitam et alimoniam.

(2) Thans zegt men vlugt.