Werken. Deel 3. Vanden XII dogheden. Een spieghel der ewigher salicheit. Vanden kerstenen ghelove
(1860)–Jan van Ruusbroec– Auteursrechtvrij
Regelnummers proza verbergen
| |
Vanden vernietenden levene in minnenGa naar voetnoot(2). C. XVIII.14Inden name ons Heren Jhesu Christi, die een willich 15spieghelGa naar voetnoot(3) es sijns selfs, hi vertoent hem dien hi wilt; en̄ 16dat sijn die ghene die haers selfs vertien, en̄ sijnre graeien 17volghen in doene, in latene, in allen doechden, en̄, overmits 18ghelove en̄ hope en̄ minne, boven alle hare werkenGa naar voetnoot(4) verhaven 19sijn in dat blote ghesichte der sielen, dat is die simpele 20oghe, altoes open boven redenen inden gronde onser 21verstandicheit: daer vertoent haer die ewighe waerheit, | |
[pagina 216]
| |
1daer mede is vervult onse blote ghesichte, dat is die simpele 2oghe onser sielen. Haer wesen, haer leven, haer werken dat 3is scouwen, vlieghen en̄ lopen, ende onse ghescapenheit 4altoes onthoghen, sonder omme sien ofte wederkereGa naar voetnoot(1). 5Salich sijn die siende oghen dien God vertoent sijn rike 6ende sine glorie, dat is hi selve. Want onse hemelsche Vader 7leeſt in dat rike onser sielen, alse in hem selven. Daer gheeſt 8hi ons sine onbegripelike claerheyt, boven onsen verstane, in 9dat eyghendom onser verstandicheitGa naar voetnoot(2). En̄ die Vader metten 10Sone vloyen in ons hare grondelose minne, boven wille 11en̄ boven were. Onse wille, inden gronde onser goetwillicheit, 12dat is die vierige voncke, der sielen levendicheitGa naar voetnoot(3): 13daer ghebaert die Vader sinen Sone, ende daer vloyet haerre 14beyder minne grondeloes. Maer dat were Gods en connen 15wi niet begripen, noch onse begrijp en mach daer in niet 16comenGa naar voetnoot(4); want al onse erachte, met haren werken, moeten 17wiken, en̄ ghedoghen die overſormingheGa naar voetnoot(5) Gods. Daer wi 18ghewracht werden ende overgheest metten gheeste ons 19HerenGa naar voetnoot(6), daer sijn wi sonen Gods, van ghenaden niet van 20naturen, daer werden wi gheëenvoldichtGa naar voetnoot(7). Want alle onse 21crachte ghebreken in hare eyghen werken, en̄ smelten 22en̄ vervlieten in dat aenschijn der ewigher minnen Gods. 23En̄ hier omme is dit gheheeten een vernieutende leven in 24minnen. |
|