Werken. Deel 2. Vanden gheesteliken tabernakel

Regelnummers proza verbergen

Vander rechter scouderen ende der borsten. C. CVII.

3Nochtan ghebiet God desen menschen, dat si die rechte 4scoudere ende die borst gheven den priesteren. Met der 5rechter scouderen verstaen wi ghehoersamheit, die alle men- 6schen sculdich sijn haren oversten; ende hier omme sprect 7sente Pauwels dat God sende sinen Sone⁽²⁾, gheboren van 8enen wive, ghemaect onder de wet, op dat hi alle die ghene 9verloessen soude die waren onder de wet⁽³⁾. Want al was 10hi, na der ewegher gheboert, ende oec na sijnre gheesteleker 11gheboert, een here ende een bringhere der wet: na der lijf- 12leker gheboert van Marien sijnre moeder, so woude hi hem 13gheven onder de wet⁽⁴⁾. Ende hier mede leert hi ons dat al 14vleesch ende bloet dat van manne ende van wive gheboren 15es, dat moet van noede⁽⁵⁾ ghehoersam sijn ende onder die 16wet Gods ende der heilegher Kerken. Maer die in minnen 17verhaven sijn ende ute den gheeste Gods gheboren werden, 18hare inwendeghe wandelinghe ende haer leven es boven de 19wet, maer niet contrarie der wet. Ende alsoe alse minne 20verheft den mensche in vriheit, alsoe sedt sine neder in 21ghehoersamheit. Ende hieromme sijn die hoechste die 22nederste, ende die nederste die hoechste. Nochtan en sele 23wi niemene ghehoersam sijn in sonden, noch jeghen die

(2) Sur. misisse Deum Filium suum.

(3) Cfr. Galat. 4, 4-5.

(4) Sur. legi subditus esse voluit.

(5) Sur. necessario.

[p. 85]

1ghebode Gods; maer die macht die God ghegheven heeft 2den priesteren ende den prelaten, die sele wi eren ende 3vreesen met reverencien: ende aldus sijn wi altoes meer 4ghehoersam Gode dan den menschen, dien wi onderdanich 5moeten sijn in den name Gods ende omme Gods wille. Ende 6hier omme, Christus die Gods Sone, die boven al vri was 7ende daer toe die vriheit selve, hi woude ghehoersam sijn 8Cayphasse ende Pylatuse, die in sinen tiden prelate waren 9der joetscher wet; ende God ghedoechde hen dat si dat 10ordeel gaven over Christum dat hi sterven soude; ende 11Christus was ghehoersam ende onderdanich haren wille, 12ende gaf hen sine rechte scoudere, ende daer op leiden si 13dat sware cruce, ende daer mede droech hi onser alre 14sonden die behouden selen sijn. Ende hier mede leert hi 15ons dat niemen Gode behaghen en mach, die onghehoersam 16es sinen oversten in dien dinghen die goet ende eersam sijn, 17hoe hoghe hi leeft ochte scouwet, op dat hi sijns selfs 18gheweldich es ende redenen ghepleghen can⁽¹⁾. Ende voert 19so ghebiedt onse Here dat wi onse borst gheven den prieste- 20ren, dat es dat wi ons selfs vertien ende eenvoldegher wijs 21leven na haren rade, ende niet na eyghenre wijsheit, ochte 22na onsen goetdunkene; maer wi selen eenwillich ende cen- 23moedich sijn met onsen oversten⁽²⁾, alsoe dat si⁽³⁾ boven 24alle onse werke die oetmoedeghe borst onser verteghen- 25heit⁽⁴⁾ Gode offeren moghen. Ende overmids hare ghebet, 26ende haren dienst, ende onse sempelheit, sele wi werden 27vervolt met der wijsheit Gods.

28Siet, alse wi aldus ghedaen hebben alse ic u gheseghet

(1) Sur. dum tamen suî compos sit et ratione uti queat.

(2) Sur. sed unius voluntatis ejusdemque animi simus cum illis.

(3) Surius heeft gelezen dat wi; maer alle de handschriften hebben si.

(4) Sur. humile resignationis et abnegationis nostrae pectus.

[p. 86]

1hebbe, so hebbe wi pays ende vrede met Gode ende met 2onsen prelaten.