Werken. Deel 2. Vanden gheesteliken tabernakel

Regelnummers proza verbergen

Vanden nieren enden nierkenen. C. CVI.

6Ende op dat dese vrede ghestedicht blive ende onghehen- 7dert, so wilt God dat wi heme gheven onse nieren, dat es 8alle vleescheleke liefde: die en moghe wi niewerincs oefenen 9dan ane heme. Nochtan moet si berren in sinen viere; want 10en ware si niet overdect met karitaten, van naturen soude 11wi ons selven meinen, ende ghenuechte ende gherief in Gode 12soeken. Ende hier omme, op dat wi al te male sine werden, 13so wilt hi dat wi heme oec gheven onse cleine nieren met al 14den vetten⁽³⁾, dat es dat wi scuwen ende vlien in ons selven, 15ende in allen creaturen, alle oefeninghe ende alle ocsune die 16ons trecken ochte verwecken mochten tote oncuuscher lief- 17den. Maer der godheit ende der menscheit ons Heren sele 18wi gheven herteleke liefde ende ghevoelleke lost, ende al dat 19ons daer toe vorderen ende hulpen mach: dat sijn onse 20cleine nieren, die wi verberren selen in der minnen Gods. 21Ende al dat vette, dat es smaec ende wonde die hier ute 22wast, die⁽⁴⁾ sele wi oec verberren in minnen; want so wie 23sinen vleesche ende sinen gherieve meer leeft dan Gode, hi 24es ghedeilt ende heeft verloren enicheit, ende inwendeghen 25vrede tusschen heme ende Gode. Ende hier omme sprect

(3) Aldus alle de Hss. Surius vertaelt: cum omni ipsorum adipe.

(4) A.D. dien sele wi.

[p. 83]

1onse Here in Sente Lucas Ewangelie dat wi onse lendenen 2gorden, dat es te verstane met suverheiden; ende dat wi ber- 3rende lampten in onse hande draghen, ende ontbeiden ons 4Heren ende ons brudegoems⁽¹⁾, die ons ordeelen comt in die 5ure onser doet⁽²⁾. Ende hier omme ieghewelc merke heme 6selven, ende houde sine reghele, sine ordene, ende sine 7gheloften. Die wech des eweghen levens es inghe⁽³⁾, ende 8dat ordeel Gods es bi.

9Nochtan die in der wet ende met der heilegher Kerken ver- 10gadert sijn⁽⁴⁾, si moghen pleghen dies hen God gheorloeft 11ende die heileghe Kerke, alst redene ghedoghet ende eer- 12samheit der naturen⁽⁵⁾; maer altoes in der vreesen ons Heren, 13ende na die ghebode Gods ende ordinancie der heilegher 14Kerken: want al onse leven ende alle onse werke moeten 15gheordent sijn te Gode, in wat state dat wi sijn. Ende hier 16omme woude onse Here hebben den steert van den scape 17dat heme die Joden offerden; dat es dat ons boven alle dinc 18gheluste Gods te sine ende heme te levene⁽⁶⁾, alsoe dat hi 19die leste waeromme si al ons levens ende al onser werke, 20ende dat onse minne ende al onse werke gheordent sijn tote 21heme, ende in heme gheint⁽⁷⁾. Siet, daer verherre wi den 22steert in minnen, ende daer wert die vrede gestedicht ende 23beseten, die Christus sinen jongheren gaf; want die inviere- 24ghe ghelost⁽⁸⁾ Gods te sine, ende Gode te levene, dat sijn ·ij·

(1) De verba van verwachten, hopen en gelooven vorderden den genitivus. Zie Grimm, IV, bl. 660.

(2) Cfr. Luc, 12, 35-36. -

(3) Cfr. Matth. 7, 14.

(4) Sur. Interim tamen qui secundum Ecclesiae consuetudinem legitimo sunt juncti matrimonio.

(5) Sur. quantò quidem ratio sinat et naturae honestas.

(6) Sur. id significat desiderium, quo prae omnibus Dei esse, Deoque vivere appetimus.-

(7) Sur. in ipsoque finiantur.

(8) Sur. Ignitum enim et ardens illud desiderium quo appetimus esse Dei et vivere Deo, enz.

[p. 84]

1borste die Christum soeghen ende voeden, ende daer tusschen 2wilt hi woenen alse ons die bruut leert in Cantiken⁽¹⁾.

(1) Cfr. Cant. 1, 12.