Werken. Deel 2. Vanden gheesteliken tabernakel
(1858)–Jan van Ruusbroec– Auteursrechtvrij
Regelnummers proza verbergen
| |
Vanden vyften offere der Synagoghen. C. CIV.4Want al te hant hier na, so offerden die Joden enen 5wederGa naar voetnoot(1), ende dit was ghenoemt ene peismakende offe- 6randeGa naar voetnoot(2). Dese offerande deilde Aaron die bisscop in drien, 7gheliker wijs dat God gheboden hadde. Al dat binnenste 8vette, ende die nieren met den cleinen nierkenen, ende al 9dat vette dat over hen was, met den steerte ende dat netteken 10der leveren, dit behoerde al Gode toe; die rechte scoudere 11ende die borst den priesteren; ende al dat ander vleesch 12bleef den volke die die offerande daden tote haerre spisen. 13Siet, aldus moete wi ons selven al te male Gode offeren 14alse ·j· onnoesel scaep; want wi moeten al Gods sijnGa naar voetnoot(3). 15Ende dan werde wi ghedeilt in drien, ende ieghewelc ontfeet 16dat heme toebehoert; ende ute desen offere comt die vrede 17ons Heren dien die werelt noch gheven, noch nemen, noch 18ontfaen en mach, want si en can dese offerande niet ghedoen. 19Ende dat seldi merken ende leerenGa naar voetnoot(4): want alle onse bin- 20nenste vette dat wilt God hebben, dat es al dat wi minnen 21natuerleec ochte overnatuerleec (dat leeft in ons, ende dat 22sijn onse binnenste), dit moete wi al minnen toe Gode ende 23omme Gode, dat es heme met te dienne, ende niet omme 24onse ghenuechte, ochte omme oase gherief, ochte na | |
[pagina 81]
| |
1ingheboerne neighinghe der naturen. Want vader ende 2moeder, wijf ende kindere, ons selfs siele ende lijf, des en 3sele wi niet ghebruken; maer wi selent minnen, ufenen ende 4orboren in den dienste Gods na ordinancie der heilegher 5Kerken ende der ghebode Gods, ende altoes druckende ende 6dwinghende neighinghe des vleeschs ende lost der natu- 7renGa naar voetnoot(1): ende aldus mochte wi de dinghe hebben sonder 8commer, ende daer bi bliven alse ochte si ons niet toe en 9behoerden. Ende dit en can die werelt niet ghedoen, want 10si en heeft hare Gode niet gheoffert; ende daar omme en es 11si niet ghehoecht boven senleec ghevoelen tote in den 12vrede ons Heren die boven alle senne gheet, dien God sinen 13vrienden gheeft die met heme verenicht sijn. |
|