Werken. Deel 2. Vanden gheesteliken tabernakel
(1858)–Jan van Ruusbroec–
Auteursrechtvrij|
Regelnummers proza verbergen
| |
Vander huut. C. LXXXIV.22Die huut, met den vleesche ende met den messeGa naar voetnoot(4), ghe- 23boet onse Here dat men verberren soude buten den volke, in 24ene suverestatGa naar voetnoot(5). Die huut van onser offeranden dat sijn alle | |
[pagina 33]
| |
1die uutwendeghe werken onser penitencien: die selen wi 2Gode allene verberren buten den volke, dat es dat wise altoes 3decken selen ende verberghen vore den volke, op dat wi niet 4becoert en werden van idelder glorien. Ende des es noet 5den beghinnendenGa naar voetnoot(1), ende oec allen menschen die der 6werelt ende haers selfs niet ghestorven en sijn: die moten 7hare goede werke heimeleke werken, ochte si verliesen haren 8loen. Ende hieromme sprect onse Here dat wi dat vleesch 9mede verberren selen, dat es dat wi, in al onsen goeden 10werken, met onser meininghen scuwen ende vlien selen lof 11ende prijs der werelt. Want gheliker wijs dat dat vleesch be- 12dect es binnen der huut, alsoe es die meininghe verborghen 13binnen den werken. Ende hier omme sele wi meininghe 14ende werke Gode allene offeren: soe offeren wi vleesch ende 15huut. Want die sine goede werke heimelec werct, ende 16nochtan begheert datsi oppenbaer werden, op dat hi te meer 17gheloeft mochte werden: al verberrent hi sine huut, hi en 18verberrense Gode niet; omme dat sine meininghe valsch es, 19soe es sijn offer Gode ombequame ende sonder vrocht. Ende 20hier omme, wille wi die knechte Goods sijn ende ghewareghe 21penitencie doen van onsen sonden, soe en moghe wi ons 22selven niet behaghen. Wi en selen oec niet meinen noch 23soeken iemanne te behaghene; maer ieghewelc sal hem 24altoes meshaghen, ende ligghen vore die voete ons Heren, 25ende roepen niet den publicaen: ‘Here, sijt mijns ghena- 26dech, arme sundereGa naar voetnoot(2).’ Alsoe wert die mensche recht- 27verdech, sprect onse Here. |
|