Logo DBNL
Werken. Deel 2. Vanden gheesteliken tabernakel (1858)

Werken. Deel 2. Vanden gheesteliken tabernakel

(1858)–Jan van Ruusbroec–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende

Vander sester vlecken. C. LXXIV.

16Hier na volcht die seste vlecke, dat waren die ghene die 17den bult op den rugghe hadden. Hier mede versteetmen den 18vrecken mensche; want, gheestelec te merkene, soe heeft 19hi sine rijcheit, ghelijc enen bulte, op sinen rugghe ghela- 20den, daer hise niet ghesien en can: ende hier omme dunket 21heme al cleine dat hi vercrighen mach; want alsoe wel ghe- 22brect heme dat hi heeft, alse dat hi niet en heeft. Altoes 23lust heme te spaerne, ende vorwert te houdene(2); want die 24sijn goet met vrecheiden besit, hi en gheans+ Gode niet,

1dat hijt gave in sijnre eeren; hi en gheans oec sinen naesten 2niet, dat hi hen bi stonde in haerre noet; hi en gheans oec 3heme selven niet, dat hire sine eweghe salecheit mede ver- 4diende: ende menech werven spaert hi jeghen die eighene 5noet sijns lichamen(1). Siet, aldus es hi Gode onwert(2), 6want hi sijnre eeren niet en roect; ende hi es allen menschen 7onwert, want hi es onghesellec(3) ende onghevoellec: want 8daert heme costen soude, soe es hi selven iemans vrient, 9maer boven al soe haet die vrecke mensche, ende ieghewelc 10sondere, heme selven; want hi verkiest in sonden den duvel te 11dienne: ende daer na volcht eweghe pine. Ende hi versmaedt 12Gode ghehoersam te sine in doechden, ende daer na moeste 13volghen ewech leven in vrouden. Nochtan leert ons Sente 14Pauwels dat vrecheit, minne(4) tote ertschen goede, boven 15andere sonden soe es dat ·j· dienst der afgode ende oec der 16duvele(5). Want ghelikerwijs dat heme ·j· goet mensche, over- 17mids minne, met Gode verbint soe vaste, dat hi eweleke met 18heme bliven moet: alsoe wert die vrecke mensche met verkeer- 19der minnen verbonden tote ertschen goede alsoe vaste, datten 20nieman dan God allene ave ghetrecken en mach. Want alse 21rijcheit ende vrecheit te gadere in den mensche opwassen, 22dat es ·j· gheestelec bult, die alsoe vaste een wert met der 23naturen, dat met naturleker cracht noch met conste niet 24verdrevenen mach werden. Want ghi siet wel, ·j· out mensche

1die den bult langhe ghehadt heeft, daer sine aderen ende 2sine zenuwen inne vercrompen sijn, woude men dien bult 3ave sniden, die mensche moeste quelen ende sterven. Maer 4altoes moet hi neder nicken(1) ter erden wert, ende soe hi 5ouder wert, soe hi crommer wert: ende alsoe en es hi niet 6hebbelec den hemel ane te siene, moer met crachte maecht 7ghescien. Ende hier omme sprect onse Here dat pijnlec es den 8ghenen die ghelt besitten, in hemelrike te comene, ende dadt 9moghelekere es enen kemel dore eenre naelden-oeghe te lidene, 10dan dat ·j· rike mensche in hemelrike quame. Moer hi sprect 11voert: ‘Al eest den menschen onmoghelec, alle dinc sijn 12Gode moghelec.’ Ende hier omme, soe soude die vrecke men- 13sche, ende ieghewelc sondere, sine noet bekinnen, ende 14heme selven cracht doen, ende sine oeghen op heffen in den 15hemel tote der almechtecheit Goods, op dat God sijns ont- 16faermde ende heme sine gracie gave, alsoe dat hi doechtsam 17ende melde mochte werden: ende dan soude hi sinen bult 18verliesen. Want onse Here sprect selve dat die wech inghe es 19die tote den levene leidt; ende die poorte des hemelrikes es 20oec inghe: daer en mach gheen bultenare inne comen. Ende 21aldus hebbe wi die seste vlecke, die den mensche onwerdech 22maect den heiliglien Geest te ontfane ende priester te sine.


Vorige Volgende