Werken. Deel 2. Vanden gheesteliken tabernakel
(1858)–Jan van Ruusbroec– Auteursrechtvrij
Regelnummers proza verbergen
| |
Vanden ellefsten artikele ons gheloves. C. LI.12Die ellefste steen hiet Onichinus, ende hier inne stont 13Joseph, die ellefste sone her Jacobs. Met desen stene verstaen 14wi dat ellefste artikel, ende met den name Joseph sinte 15Thadeuse, dat es Judas Zelotes, ons Heren apostel. Want Jo- 16seph ludet alsoe vele in dietsche alse een toedoenGa naar voetnoot(6), ochte 17eene vermeerringheGa naar voetnoot(7), ochte die gherecht ghemaect es 18den HereGa naar voetnoot(8). Ende dit leert ons al sinte Thadeus in desen 19ellefsten artikele, daer hi sprect: ‘Ic gheloeve die opversten- | |
[pagina 226]
| |
1nisse des vleeschs.’ Hier sal werden toeghedaen die lichame 2toe der zielen; ende hier af sal wassen in ons ene vermeer- 3ringhe der vrouden; ende alsoe werden wi gherecht ghe- 4maect den Here, alse wi hem dienen ende loven eweleke, 5met al dien dat wi van heme ontfaen hebben, dat es ziele 6ende lijf. Ende alsoe ghelike wi den edelen stene die 7onichinus hetet, die ene vermingde varuwe heeft, dat es 8wit ende roet. Ende hi es dorscinech, alse eens menschen 9naghel, ende hi wast in Indien. Ende hier omme en es hi 10niet ghelijc in alre wijs den anderen, daer ic u vore ave 11seide, die stonden in dat scoudercleet, ende die wassen in 12Arabien. Ende dese van Indien hebben ene viereghe ghe- 13daente, ende si sijn omvaen met witten ringhen. Met 14desen stene verstaen wi die gloriose menschen na den lesten 15ordele, want si selen sijn dorscinech, wit, ende claer alse 16de sonne, overmids puerheit der consciencien: met roeder 17varuwen gheminct, want si ghecruset hebben hare vleesch 18in den wederstane haerre voeleker ghelost. Ende noch ene 19sonderlinghe rode varuwe sele wi hebben van den bloede 20Christi, daer wi alle in ghewasschen sijn. Ende hier omme 21mote wi nu wassen in Indien; want Indie ludet alsoe vele 22alse een verlichtende voregancGa naar voetnoot(1), dat es ·j· heilech leven, 23dat moet vore gaen. Ende soe sele wi noch hebben ene 24ghedaente van viere, dat es inwindege berrende minne, die 25ons te male dore gaen sal; ende wi selen omvaen sijn 26met witten ringhen, dat es met allen dien vrien kerenGa naar voetnoot(2), 27die wi Gode gheoffert hebben. Die vriheit sal ons omvaen 28ende voeren in Gode, ende weder in ons, ende voert in alle 29heileghen, na alle die maniere van salecheiden, die wi met | |
[pagina 227]
| |
1vrien werken verdient hebben. Maer wille wi hier toe comen, 2soe mote wi den apostel gheliken, die dit artikel set in 3onsen gheloeve. Ende die heeft drie namen na edelheit sijns 4levens, dat es Thadeus, Judas, Zelotes. Judas ludet alse vele 5alse beliendeGa naar voetnoot(1), ende glorificerende: ende hier omme sele wi 6Gode belien ende glorificeren in worden ende in werken. 7Wi selen oec sijn Zelotes, dat es een berrende minnere, die 8mint met ghevoeleker herten. Ende hier mede werden wi 9Thadeus, dat es begripende den princeGa naar voetnoot(2), ende een begrijp 10des princenGa naar voetnoot(3). Ende dit sal ons beide ghescien: alse wi 11Christum den edelen prince begripen, soe werden wi sijn 12begrijp, ende in desen tween geleghet onse salecheit. |
|