Sonnetten

[p. 78]

[Geboorteland mij dierbaar om uw schoon]

Geboorteland mij dierbaar om uw schoon,
Gezegend om mijn jeugdherinneringen,
Heerlijker sinds in immer wijder kringen
Mijn leven dreef van de ouderlijke woon, -

Ik bleef in alle verten van u zingen,
Mijn beste vreugde stemde ik op uw toon,
Mijn toeverlaat, mijn lust en veilig loon,
Daar ik u lief had boven alle dingen.

Eerst werd gij me álles toen ik 't ál verloor
En 't liefste van mijn hart, onzegbaar droef,
Ter zaalge rust in uwen schoot begroef.

En in'ger min ik sinds u, dan te voor,
En voelt mijn hart uw zoden zich verwant,
Mij tweemaal heimstee, gij, mij heilig land?