Sonnetten

[p. 18]

[Als gij u arm waant in dit rijk bestaan]

Als gij u arm waant in dit rijk bestaan
Om gaven u te karig toegemeten,
En op uw handen afweegt, onvoldaan,
Wat wél gewerd, - wat nimmer werd geweten.

Neen, leg den vinger op en zie mij aan:
Heeft dan de zon uw stillen tuin vergeten?
Zijn Lente en Leven u voorbijgegaan,
Toen gij hen bedelde om een enkle bete?

Zoo beur uw hoofd en zie de lucht die bloeit:
Mijn liefde heft u in een nis van rozen,
Wier wonder zonnig in de zon ontgloeit.

U heeft mijn hart ter liefde zich gekozen.
Wien geeft dit leven zomer-rijker schat,
Heeft één, als ik zoo diep, u lief gehad?