Doe bleefs in mich

[p. 19]

Bloemlezing
Poëzie

[p. 21]

Verbi...

Wie geit den Tied, of er vleugels haauw,
Zoo sjrikkelik gaauw
Verbi en al mer verbi...
Den Tied van os eesjte kar en paerd,
Dat sjpeelgetuug os ein haauf welt waerd!, -
Oos Joegend, zoo vrie en zoo blie...

Den Tied van oos köstlike zeve jaor:
Veer ginge veur 't eesj nao de sjool.
Wie alles nog waar es ei klöntje zoo klaor!
Zon oppe blaar of et zilver waar!
En wie sjpeelde de wendj door oos fladderend haor.
't Waar alles laweit nog, en jool.

Den Tied van oos sùkker-zuit eesjte verdreit:
De Leifde, - die haauw 't os gedaon!
Och, 't gelökig besjeit
Van dit eesjte leid, -
Es et laeve nog gans in de glorie sjteit
Van illusies, zoo sjielik vergaon...

Versjlak zeen de blaume, de lùch is verbleik,
Gemuurd* en vertroebbeld de baek...
En de roos, die ùnger oos eesjte bereik
Gein döres te höbbe sjeen,
- vruntjlik en weik, -
Die zaet os noe giftig: ich sjtaek!

Verbi, verbi en zoo sjrikkelik gaauw,
- Me wit et nog baauw, -
Den Tied van oos joegendgelök!
En 't ergste van alles: van al waat men haauw,
Van de Leifde heur rood, van dat Leid zie blaauw
Vindj me nooits auch ei vunkske mee trök...