Doe bleefs in mich

[p. 22]

De liester ruip

De kònkernölle-hèk* is oetgeloupe.
't Zeen loeter knupkes bluiënd gael en goud.
Ich heur van vruig pès* laat de liester roupe,
Die achter in de bòsj versjtaoke zout.

Dat zeen de teikes van ein anger laeve,
Beduut òs alles weir ei nuu begin.
Noe geit April zien gael-gruin vaole* waeve;
Paosjklokke loeë 't groot gebeuren in.

De sjnee is van de kleever weggekraope.
In 't hout, woo kètjes hange, ruirt et zich.
Kòm, alle veljer ligge veur dich aope,
Kòm, Vruigjaor, alle veugel wachte dich.

Kòm Vruigjaor, kòm: veer höbbe dich zoo neudig.
Doe maaks mit alle zörg en leid gedaon.
't Is veur 'ne minsj genòg aan dich te dènke,
Om wie de bloumen aop' te gaon.