Eerste verzen

[p. 248]

II.

O vriendlijke oogen, zacht als zomerzee,
En zonnigblauw als diepe hemelgrond
En stralenklaar als Meische morgenstond
En streelend-teêr als zeegnende englenbeê.

Gij, lichtvolle oogen zijt de rust'ge reê
Der droombegeerte, die - een wereld rond
Gezworven - nergens meér bevreedging vond
Dan in den glimlach van uw hemelvreê.

Azuren meeren, uit uw diepten steeg
Bij dageraad van onbewolkten lach
De zonnevreugde die mijn dag vervult!

Schoon u de nevel voor mijn blik verhult: -
De lichte luister van uw klaren dag
Blijft om mij heen, waar lichtloos de avond zeeg.