Eerste verzen

[p. 212]

VI.

Gij komt niet weer, hoe 'k wachtend waken mag...
En 't luide smeeken ook vindt geen verhooren.
Ik roep vergeefs het jonge morgengloren;
Neen, nimmer lacht mij weer zijn klare lach!

De handen tasten 't duister; in mijn ooren
Is stilte - en enkel 't jammerlijk geklag
Der lamm'ren, lustloos blatend heel den dag:
Ik heb geleide en weide bei verloren!...

Plots is mijn zonnig land en warme licht
Weg - weg met u, - en al de blijde zangen
Met u weg, alles weg, ver... 'k weet niet waar!...

Fel laait mijn ziel van brand-begeeren naar
U, u mijn al! - en wanhoopwild verlangen...
En toch ga 'k voort kalm, 't hoofd hoog opgericht.