Eerste verzen

[p. 205]

Boek I. Smart.

[p. 207]

I.

Dood, dood,... wat wil dat donker-kille woord,
Dat op mijn ziel neerligt als klamme mist,
Die 't warm licht weert; als kruitdamp stikkend is 't
Rondom; waardoor 't al luider-naadrend voort-

Klinkt, àl maar sterker, dreigend: bloed en moord,
Wijl valsch gedekt in lage en donkre list
't Fijnpuntig vlammend om me - onmacht'ge - sist
En flitst en duizendvoudig 't hart doorboort.

Dood, dood,... 't bonst op mijn borst als bronzen brokken
Loodzwaar als mokerslag - als schroeiend vuur:
Regen van vuur op weerloos hoofd en handen.

Dood, dood,... mijn Lief, verschijn me en scheur mijn banden
Van onmacht - dat ik vluchte, of in dit uur
Vergaan moog en niet hoor 't luien dier klokken.