Eerste verzen

[p. 169]

[p. 171]

Uit het boek der bruid.

[p. 173]

I.

De zwanen zwierven zwijgend zacht

- De witte zwanen -

Langs 't blinkende blauw der waterbanen

In witte pracht.

Wij stonden er stil in zoet genucht:

Daar schuiven en schuimen

De waatren uiteen bij 't gewaai van de pluimen

Der zwanenvlucht.

Daar ruischen zij aan op den oeverzoom,

De witte zwanen,

Door 't spattend zilver der fonklende banen

- Gelijk een droom. -

Lief, zoo op eenmaal aleer ik het dacht

Zijt gij gekomen

En hebt mijn sluimrende zielestroomen

Bepluimd met uw pracht.

En met u kwam plots door mijn droom het gerucht

Dezer liedren krieken

Met wuivende veeren en waaiende wieken

Als 'n zwanenvlucht.