Eerste verzen

[p. 150]

IV.

Mijn droom bouwt om uw ziele-majesteit,
Op pracht van blank-albasten kolonnaden,
Een kanten kathedraal, met ranke arkaden
Ter blauwte, als een gebed, stil opgeleid,

En blanke marmerwanden, overspreid
Met licht festoen, en feestlijk fulpen waden
En welig-wijdontplooide palmenbladen,
Die roerloos aadmen geurenlieflijkheid.

In wijdend zwijgen overhuift uw hoofd
De sterrenhemel mijner droomenhallen
Waar elk vreemd licht eerbiedig wordt gedoofd.

Daar wordt uw schoone ziel van duizendtallen
Beelden en stemmen jubelend geloofd
Met nimmer-eindend hosiannaschallen.