Eerste verzen

[p. 145]

Voor de liefste.

[p. 147]

I.

O nu gij weg zijt, is hier alles wel
Weer stil en rustig, maar zoo goed niet meer
Als vroeger! - Bloemen buigen 't hoofdje neer;
Zoo stil en somber lijkt de leege cel....

Vol droefheid hangt de scheemring die 'k weleer
Zoo innig vond en vriendlijk; - 't blijde spel
Der vlammen ligt gebluscht. - O dag, hoe snel
Verging uw vreugde en kwam mijn weemoed weer.

Nu gij gekomen zijt en heengegaan,
Is met de blijheid weg om 't bij-u-zijn
De lange vreugd van 't weten dat gij kwaamt

En 't zoet verwachten.... 't Al werd mist en waan
Bij 't stille sterven van den zonneschijn,
Die gij in 't scheiden van mij medenaamt.