Eerste verzen

[p. 94]

Dageraad.

't Geelroode koper van den morgenstond
En zijn bazuinen blazen goudgemond
De jonge lucht vol tintelend geluid
En blinkend lichtblij lustgeschetter. Uit
Het droomrig, donker diep der stille kim
Springt straal bij straal, het schitrend goudgeglim
Van vonklende muziekfonteinen op,
Die gouden regen sprenklen op den top
Der morgenwolken, tot ze goudbelaên
Als zomertuinen plots te bloeien staan,
Terwijl in 't dal er tusschen mist-verreind
Het gouden meer der morgenzon verschijnt.

Doch wat een meer leek, wordt een zee gelijk,
Een land van licht, een gouden koninkrijk,
Een goudkust langs een gouden oceaan.
Er drijven gouden schepen af en aan
Wier goudbeslagen vloot den dag doorijlt
Gevuld met gouden vracht en goudbezeild. -

[p. 95]

 

Diep achter 't vlak der gouden waatren straalt

 

Een hooggedaakte stad op, goudbemaald,

 

Gekroond met duizend torens, louter goud.

 

Achter die stad een gouden wonderwoud

 

Vol bloemen, zonnebloemen, goud en geel,

 

En goudgevederd vogelengekweel....

 

 

 

Zoo stijgt de gouden Daagraad in den hoogen. -

 

Zoo stijgt mijn liefde voor mijn mijmrende oogen.