Eerste verzen

[p. 73]

Een dichter.

Een dichter wandelde langs het pad
Waar een nachtegaal op een doren zat

In 't avondlichten;

Die zong zoo verrukkelijk onbewust
En wiegde het zwijgen in droomende rust. -

De dichter dichtte.

En dichtende sloop hij naderbij,
Beluistrend des zangers melodij

In 't avondgloren....

En de vogel zweeg waar hij zingend zat,
En was weg; - en de dichter ging voort, maar hij had

Zijn rijm verloren.